Yosemite

Yosemite:

Eerst naar een Walmart.
In Yellowstone beviel het matje voor geen meter dus nu voor een luchtbed kijken. Tevens ook een navigatiesysteem, proviand voor de komende tijd en wat andere kleine dingen zoals een extra powerbank van het merk red bull.

Helaas valt het ook hier weer duurder uit dan verwacht.
Ze hebben geen 1 persoons luchtbed (raar maar waar) dus wordt dit een 2 persoons. Maar gezien ik maar een 1 persoons tent heb, moet er ook een nieuwe tent komen..

Alles tezamen toch een €360 (inclusief Tomtom) maar daar moet ik dan ook een tijd vooruit mee kunnen en misschien kan ik op het eind nog wat dingen verkopen aan een andere reiziger.

De tocht vervolgen, ik kan Yosemite halen maar daar zijn hoogstwaarschijnlijk alle campings vol dus in het bos net voor het park (Stanislaus national forest) ga ik op zoek naar een plek.
Het is laat middag / begin avond en de 5 campings waar ik bij kom zijn allemaal vol. Tevens heb ik geen nieuw gas gehaald om eten warm te maken (de vorige heb ik weggegeven omdat ze het minder fijn vinden op een vliegtuig -> ze hebben wederom liever red bull in geval je uit het vliegtuig moet springen zonder parachute).

Onderweg kom ik twee blonde Duitse hitchhikers tegen die een stukje mee willen rijden. Daar valt moeilijk nee tegen te zeggen.

Dit stukje blijkt langer dan ik had verwacht maar uiteindelijk komen we bij hetch hetchy uit. Een prachtig meer met watervallen bij een dam. Hier maken we even wat foto's, al maken hun twee vooral van zichzelf foto's. Al is dat ook geen slecht beeld.

We nemen afscheid bij de volgende camping en hier ga ik vragen of ze plaats hebben. Deze camping zit schijnbaar sinds januari al vol.
Volgens een dametje zou de gasfles hier op mijn aansluiting moeten passen. Tevens vertelt ze dat je in een national forest in het wild mag kamperen zonder toestemming of iets dergelijks. Dit is tevens ook gratis wat goed klinkt.
Ze vertelt me een goede plek en daar rij ik naar toe om eindelijk de nieuwe tent neer te kunnen zetten, dit is rond 20:45 wanneer het donker begint te worden.

Leuk zo'n nieuwe tent maar deze had één probleem. De poles zaten er niet bij.

@#$&}¥@#!

Dat wordt dus toch in de auto slapen wat totaal niet fijn ligt.
Wel op een prachtig afgelegen plek.
Eerst nog rondkijken en genieten van de stilte en een prachtige sterrenhemel. Dat is dan nog een lichtpuntje(s).

Dag 28:

De zon begint vroeg met schijnen wat mij ook wakker maakt maar ik nu niet bepaald van ga schijnen. Gezien het 05:30 is..

Als eerste maar naar een Walmart wat zo'n drie kwartier rijden is.
Echter is de benzinestand laag en brandt er een lampje bij de auto, en dit is niet de koplamp.
Met de gebruiksaanwijzing kom ik erachter dat er twee banden schijnbaar wat slap zijn. Dit is niet geruststellend bij deze heuvels met veel kliffen..
Alles lijkt zo mis te gaan maar niet getreurd en alles één voor één aanpakken.
Het benzinestation is makkelijker te halen dan verwacht en hier ook de banden oppompen (dubbel pompstation?). Al werkt het hier niet goed en moet ik het later bij een ander station nog eens doen. Ik hou de vrolijkheid erin door te denken dat ik nu een 'band' opbouw met de auto.

Rijden naar de Walmart en het ruilen gaat hier gelukkig zonder problemen.
Hier doe ik ook meteen de opdracht van Ruud: met een scootertje (meestal voor mensen overwicht) door een Walmart rijden.
Heerlijk cruisen door de winkel met soms een verwarde blik van het personeel.
Mission completed.

Nu door naar een visitor center voor wat informatie. Met een vriendelijke dame wordt hier een goed plan gemaakt. (waar ik later nog flink van afwijk maar dat ter zijde.)
De tioga pas is een weg door Yosemite die tot op heden dicht is door sneeuw, terwijl deze meestal begin mei open gaat. Erg gelukkig voor mij gaat deze net morgen open.

Erg dichtbij is een kleine camping (the pines in Stanislaus, Yosemite is vol) waar ik eindelijk m'n tentje neer kan zetten en deze is nu gelukkig wel volledig.
Daarna nog eropuit, vroeg opstaan heeft zo z'n voordelen.

Eerst naar de Rim of the world. Een uitzichtpunt over het bos. Hier zijn nog steeds veel dode en verbrande bomen door een grote brand jaren geleden.

Doorrijden en dan Yosemite in.
Hier kijken voor de hike Half-dome. Een lange hike waar je nog een flink deel omhoog moet door middel van een soort kabel / ladder. Echter zit deze al vol voor de komende dagen, gelukkig genoeg alternatieven.

Vandaag nog een kleine hike door een bos.
Hier onder andere een vrouwenblad aan het vliegen.
En bomen, ontzettend veel bomen. Waarvan een groot deel dood is of verbrand wat een indrukwekkend beeld geeft.
Ik ga nog een gedeelte off trail wat meer moeite geeft dan verwacht en een paar kleine wondjes oplevert.

Om op te frissen nog een duik bij rainbow pool. Dit zijn een paar kleine watervalletjes waar het nog redelijk diep is.
Er zijn een paar rotsen van een paar meter hoog, hier nog opklimmen en dan het water in springen. Hoger dan ik dacht maar echt hartstikke gaaf.

Daarna terug naar de camping en wat lullen met de buren.

Daarna tijd voor eten maar daar komt een volgend probleem om de hoek kijken. De gasfles sluit toch niet aan op mijn 'kookstel'.
Op naar de winkel (5 minuten rijden) voor een oplossing. Hebben ze niet maar ze sturen me door naar een kampeerwinkel (20 minuten) deze is dicht maar krijg nog een tip voor een andere winkel (10 minuten). Deze is ook dicht dus maar terug en een sandwich bestellen.

Als er wat willekeurigs slechts gebeurd zeggen ze hier snel 'I'm sorry'. Ik maak er inmiddels een sport van om dan te zeggen; 'oh but it's not your fault'. Dit brengt ze aardig in verwarring.

In de avond ga ik naar een tocht met een ranger voor vleermuizen. Matthew, de Amerikaanse buurman, haal ik over om mee te gaan.

Erg interessant en verschillende vleermuizen gezien.
Nananananananananana ba-atsss.
Slechte grappen maken omdat het nu tegen iemand kan.
'Hopefully bats don't stutter with their echo.'
'They have the most bats in las vegas.' (Die werkt alleen als je hem uitspreekt en moest alleen ik zelf hard om lachen.)
'their poop is batshit insane.'

Op de terugweg zijn er wat interessante gesprekken met Matthew over de culturen en allebei schrikken we hoe boetes werken. Ik vertel hem over zwarte piet wat helemaal ongelooflijk is voor hem.
Plotseling in het donker een beer op de weg die snel weg schiet voor de auto. Op zo'n manier is dit hartstikke gaaf om te zien gebeuren.

Bij de camping nog even buiten zitten en dan pitten.

Dag 29:

In de ochtend heerlijk wakker worden. Een tweepersoonsluchtbed slaapt toch een stuk fijner dan een auto.

Na een kort ontbijtje het park in. De ingang is zo'n 20 minuten rijden en daarna naar de bestemming nog zo'n 40 minuten.
Op de helft van de route al door de prachtige vallei met een geweldig uitzicht.
De aanwijzingen bij dit park zijn wat minder duidelijk maar ik stop bij een informatie punt voor wat info.

Ze werken hier met gratis shuttles waarmee ik op het goede startpunt kom.

Vandaag staat de Yosemite upper fall trail op de planning. Dit pad gaat naar de top van de hoogste waterval in noord Amerika.

Het is een moeilijk pad, volledig rotsig (keigoed) en telkens kijken waar je je voeten neer zet. Erg gaaf en erg zwaar. Het zou zo'n 5-6 uur duren dus ook eten en drinken meesjouwen.

Af en toe een pauze en dit bij geweldige uitzichten. Het pad is zo'n 6km heen, bijna constant omhoog.
Bij een pauze raak ik nog aan de praat met een andere hiker die mogelijk nog een permit over heeft voor Half-dome voor morgen.
Hij is met een groep mensen die via internet hebben afgesproken om samen te gaan hiken. Goed idee voor terug in Nederland, al is de Peel waarschijnlijk een stuk minder spannend.
Ze willen om 04:30 beginnen maar hun slaapplaats is erg dichtbij terwijl het voor mij ook nog een uur rijden zou zijn. Ik twijfel flink en we wisselen nummers uit maar ik besluit het toch niet te doen.

Later eindelijk op de top wat een geweldig gevoel geeft. En een grandioos uitzicht over de vallei.

Nog een stukje doorlopen en over hele smalle treden (met daarlangs meteen een afgrond van een paar honderd meter) en een uitzicht dichtbij de waterval. Hier wat eten en na wat rust de weg terug naar beneden.

Dit gaat een stuk simpeler al werkt m'n rechterknie niet volledig mee.

Het is daarna fijn om eindelijk weer beneden te zijn.

Hier nog rondvragen voor m'n gasprobleem en ze vertellen me dat 'mogelijk' ze bij de mountaineershop wat hebben..
Met de shuttle daar naar toe en wanneer ik m'n probleem uitleg denkt hij meteen de oplossing te hebben en haalt een bekende vorm gasfles tevoorschijn. Ik zeg tegen hem dat hij de held van m'n dag is en dat als het niet werkt ik boos terug zou komen. Maar hij is zelfverzekerd dat het werkt.

Daarna de terugweg die ontzettend druk is en veel file. Ondertussen wat lezen op de tablet.
Ik vind het grappig dat de radio reclames hier zo'n 33% van bedrijven zijn die je helpen van schulden af te komen. It's America baby! (m'n telefoon maakt deze zin ondertussen automatisch af.)

Na een te lange tijd terug op de camping en hier de gasfles proberen. Tjakka! Deze past wel.
Ik kan weer warm eten met blikken en zonder blozen.

Matthew heeft al gegeten dus komt er gezellig bijzitten.

We pakken nog een drankje (Naja alleen ik maar dat klinkt slechter) en flink wat praten.
Schijnbaar hebben ze hier maar zo'n 10-15 vakantiedagen per jaar inclusief de feestdagen en co en veel mensen werken 6 dagen. 'Really the greatest country'.

Ik vertel nog wat Engelse grappen waar ik vooral zelf om moet lachen en Matthew verklaart dat hij blij is dat hij geen Nederlands spreekt om de rest te horen. (dit is niet de eerste keer dat ik dit hoor)

Nog wat kijken naar de sterrenhemel terwijl er veel natuurgeluiden zijn. En wat andere natuurlijke geluiden van een koppeltje aan de overkant in hun tent.

Daarna aftaaien.

Dag 30:

Dag 30 en ook 30 juni. De laatste dag van de eerste maand en gezien ik en m'n benen nergens zin in hebben besluit ik een dag 'vrij' te pakken.

Wat langer slapen en alles op z'n gemakje.

Af en toe een serie kijken en dan wat lezen.
Soms in de zon om te proberen m'n 'shirt' weg te krijgen (of hoe sommige het hier noemen 'backpackers-tan').
Dan weer schaduw zoeken in de tent of auto. De laatste doe ik af en toe verplaatsen om in de schaduw te komen.

Verder zie ik later in de middag ook diverse auto's de camping oprijden op zoek naar een slaapplaats terwijl het al vol is. Ik heb medelijden met hun maar tegelijkertijd ben ik blij dat ik dus niet de enige ben die te weinig voorbereidt.

Ook dit verslag flink bijwerken want er is een aardige achterstand.
Door zelf rijden wordt er een goede mogelijkheid gemist om er aan te werken en verder is genieten belangrijker! Al zal ik er later blij mee zijn dat ik het gedaan heb. (ben er maar blij mee stuk-oudere-Leon, ik heb meer haar dan jou hahaha.
Maar jij hebt nu wel een relatie met Taylor Swift en Jennifer Lawrence dus laten we het gelijkspel noemen. . Waar the fuck je nu ook bent.
Oh ja, graag gedaan met de tattoo. Hopelijk geniet je er nog steeds van, het is mijn toedoen geweest.)

Verder nog wel even naar de rainbow pool voor een duik van twee minuten wat meer als douche telt maar dat is dan in ieder geval ook gebeurd. En dat was ook meteen het meest actieve van de dag. Heerlijk.

Dag 31:

Na de rustdag zou de energie vol moeten zijn maar dit valt toch nog tegen. Wellicht komt dit later nog.

Vandaag een redelijk grote hike op het programma dus eerst wat organiseren en de slippers inruilen voor goede schoenen.

Ontbijten met noodles en daarna erop uit.
De 4th of July is erg dichtbij en dit is erg goed te merken op de weg.
Normaal duurt het zo'n 20 minuten om naar het park te rijden en door de poort te gaan. Nu zo'n anderhalf uur.
Ook staan er al borden dat parkeren in de vallei niet meer mogelijk is, terwijl hier echt ontzettend veel parkeerplaatsen zijn.

Gelukkig ga ik naar Glacier point en na een afslag is het aardig doorrijden tot de top.

Hier genieten van misschien wel het mooiste uitzicht tot nu toe.
Uitkijken over de vallei en verschillende grote watervallen zijn. Prachtig.

Ik ga het Panorama trail naar beneden doen wat gelukkig vaak ook een breed pad is.
Door deze route krijg je de vallei van verschillende hoeken te zien en ga je richting enkele watervallen.

Het naar beneden gaan gaat snel, zeker met wat muziek van pater moeskroen erbij.
Erg gave route en na onder andere een brug en diverse uitstekende rotsen kom ik uit bij de eerste waterval, Nevada Fall.
Na hier wat te hebben rond gelopen verder door naar beneden.

Dit is via een route die eigenlijk puur uit rotsen bestaat waar ik snel over ga.
Even een stop om wat foto's te maken en ik word ingehaald door een andere snelheidsduivel.

Na m'n foto's ga ik dezelfde kant op maar op een begeven moment stopt hij.
Het pad is weg.

We overleggen wat en kiezen een richting. Daarna om de beurt voorop en een weg door de wildernis banen. Dit betekent soms ook klimmen. Cool.

Na een tijdje ziet hij het pad weer een vervolgen we samen de weg.
Hij blijkt uit Hongarije te komen en is ook op reis.

Nog een tijd lopen en we komen bij de tweede waterval, Vernal fall. Hier lopen we over een relatief smal rotsenpad dicht bij de waterval, oftewel meteen kleddernat.
Ook door een kleine grot en hier stenen zoeken die hoog genoeg zijn om niet in het water te hoeven staan.

Na in totaal zo'n 5 uur lopen zijn we eindelijk beneden.
Volgens het visitor center is er hier een shuttle terug naar Glacier point, althans dat is hoe ik het begrepen heb.
Maar in ieder geval... Geen shuttle...
Mijn nieuwe Hongaarse maat heeft verderop een bus terug naar huis dus we nemen afscheid.

Dan mijn opties bekijken en die zijn er niet praktisch niet.
Ik besluit alles terug te lopen.. Dit is rond 16:30 en terug is het minstens zo'n 6 uur. Dus dat wordt ook een deel door het donker.
Ik begin net wanneer ik nog wat mensen van het park zie staan.
We doen wat overleggen maar komen niet tot een andere oplossing.
Op het laatste moment komt er een man bij staan die wel een andere optie heeft. Hitchhiken.

Dit heb ik nog nooit gedaan en ik heb er een gruwelijke hekel om hulp te vragen maar dit lijkt nu toch de beste optie.
En hey, ook weer een ervaring rijker.
Dus duimen dat dit lukt.
Deze man denkt van wel omdat ik volgens hem er erg betrouwbaar en als een 'college guy' uit zie.

Deze man, Bill, brengt me alvast een stuk van de weg. Erg aardige vent. Hij is met pensioen en nu vrijwilliger in het park. Hij denkt dat God hem op de aarde heeft gezet om mensen te helpen.
Ik deel niet in dit geloof maar klaag niet want het is hoe dan ook een super aardig gebaar.

Nadat hij me heeft afgedropt eerst een uur lopen.
Daarna toch maar eraan geloven en na een stuk of 20 auto's krijg ik een lift van een koppel uit Pittsburg. De jongen heeft in Eindhoven gestudeerd en spreekt een paar woorden Nederlands.
Ze brengen me tot de splitsing naar Glacier point van waar het nog zo'n 25km is.

Dan is het afwachten of iemand nog naar de doodlopende top gaat (19:00).
Gelukkig komt er vrij snel een familie uit Atlanta.
Echte top familie die erg geïnteresseerd is.

Bij de top is het erg druk en kan ik deze nieuw ontmoeten familie nog iets kleins teruggeven in de vorm van m'n parkeerplaats.

Daarna ben ik eindelijk weer terug in de Nissan en bij de voorraad.
Omstreeks 21:30 is de aankomst bij de camping.
Helemaal donker en oh ja, ik heb al sinds 13:30 niet fatsoenlijk gegeten op een kleine fruitreep en wat tictacs na.

Het is te donker om te koken dus maar een boterham met pindakaas..
Waarna de benen blij zijn om het bed te zien.

Dag 32:

Vandaag is de laatste dag op de camping.
Ik begin met de spullen in de auto te ordenen want het is één grote zooi.

Gelukkig is de checkout tijd pas om 13:00 en heb ik zelf ook geen haast.
Het huis moet er ook aan geloven en ik breek de tent af. Dit wordt niet gedaan door elegant opvouwen maar het past in de auto.

Als ontbijt nog noodles en een banaan en dan ervandoor!

Vanaf vandaag op naar Vegas en hoewel het maar 8 uur rijden is ga ik het in twee keer doen om nog wat meer van Yosemite te zien en niet te laat aan te komen in de gokstad.

Op weg naar het park is het nog drukker dan gisteren. 2 uur met de auto in de rij voor ik eindelijk het park binnen ben.

Gelukkig gaan wederom de meeste mensen naar de vallei en kan ik een afslag nemen richting de Tioga pas.

Af en toe een pauze nemen om van de nieuwe uitzichten, waarvan sommige met sneeuw, te genieten maar vooral kilometers maken.

Na een uur rijden de aankomst bij de Tioga pas. Immens mooi gebied.
Ik blijf er niet lang hangen en ga door in de Nissan.

Daarna uit het park en een stuk door Inyo Forest rijden wat langs Yosemite ligt. Dit bos ligt ook tegen Death valley aan.

Ik heb even genoeg van uitstappen dus geniet vooral vanuit de auto van de omgeving, die er steeds droger uit begint te zien.

Na een tussenstop in het stadje Bishop kom ik weer terug in Inyo forest (dit stuk van het bos grenst zo goed als aan death valley) en nu is het tijd om een plekje te zoeken voor de tent.
Deze keer namelijk geen camping, maar wild kamperen!
Dit kan zonder permit in een national forest, voor vuur heb je er wel één nodig maar deze heb ik gelukkig al kunnen bemachtigen.

Het valt aardig tegen om wat te vinden. Het moet namelijk niet direct aan de weg liggen, vlak zijn, en wat lichte beschutting is ook niet mis.
Een paar plaatsen worden afgekeurd en ik twijfel of het niet beter is om door te rijden.

Gelukkig komt dan een pad op m'n pad waar via ik een prima plek vind.

Alles opzetten en dan is het wel wennen om helemaal geen faciliteiten te hebben.
Nog wat eten koken met de gasbrander en dan uit de pan eten om afwas uit te sparen.

De rest van de avond bestaat uit series kijken in de auto en wat insecten mollen waar het hier van stikt.

In het donker nog genieten van de stilte en dat er niemand in de buurt is.
Dan de tent in en slapen.

Dag 33:

Het lijkt ondertussen wel dat m'n biologische wekker voortaan veel te vroeg staat, ik zou er graag nog een paar uur bij plakken maar helaas. Voordeel is dat ik (hopelijk) op tijd in Las vegas ben.
Beginnen met de tent inpakken en dit gaat nu al een stuk gemakkelijker.

Alles de auto in en dan aanrijden om nooit meer terug te komen.
De rit is nog zo'n 4 uur.

Ik moet nodig naar de wc dus wil meteen de eerste stop pakken...
Dit is 2 uur later..

Het is erg gaaf om te rijden door de woestijn, het zijn lange wegen met alleen heel af en toe een tegenlinger.

Dichtbij de eindbestemming doe ik nog tanken en inkopen. Onder andere 48 blikjes merk frisdrank voor $8,88.
Hier kan ik een hele tijd mee maar als Nederlander kan ik deze aanbieding niet laten liggen.

Dan Vegas baby!