Las vegas

3 juli 2017 - Las Vegas, Nevada, Verenigde Staten

Dag 33:

Las Vegas:

-
What happens in Vegas, stays in Vegas! Dus geen verslag.


Naja misschien toch een beetje dan.
Er zijn een stel gekke dingen gebeurd maar ik ben ook een paar dagen licht ziek geweest. En meestal niet eens van de drank. Gezien een dutje van drie uur in detail beschrijven minder boeiend is in mijn optiek, hou ik het korter.
Wel heb ik het verblijf hier verlengd dus wat meer dagen.
-

Vroeg in de middag is de aankomst bij de nieuw slaapplek, Sin City Hostel.

Het is nog te vroeg om in te checken dus eerst nog even ontspannen in de common room. Hier meteen twee Nederlanders ontmoeten (Naja eentje ervan komt uit Limburg).
Schijnbaar gaan er in de avond een paar mensen naar een nachtclub, deze entree kost 40 dollar bij een online ticket en aan de deur kan het 100 zijn. Tevens is er een strenge dresscode en zou ik zowel een blouse, schoenen en mogelijk een nieuwe broek moeten halen.
Ik wil flink los gaan in vegas maar dat is wat teveel voor de eerste dag.

Later in de middag nog wat door de buurt lopen en wat info over iets opzoeken.
De strip is zo'n 45 minuten lopen dus dat wordt hem vandaag niet. Wel wat inkopen doen bij een 7-eleven, zelfs hier hebben ze meerdere gokkasten staan.
De temperatuur buiten is boven de 40 graden en de vochtigheid is ook niet bepaald plezant.
Gelukkig is er bij het hostel weer afkoeling.

Savonds een drankje pakken in de gezamenlijke ruimte. Er gaan niet veel mensen op stap gelukkig heeft één vent wel zin om naar een bar te gaan en vertrekken we naar the Freemont experience.
Dit is de oude strip en is nu een straat met veel casino's, podia, straatartiesten, barren en vanalles. Ongelooflijk gaaf. De straat is overdekt door een gigantisch lichtgevende 'plafond'.

Eerst naar een Ierse bar voor wat Guinness. Gezellig maar tam.
Later door naar Red wat meer op een kleine club lijkt. Hier ook wat met de lokale mensen praten.
Hoewel het hier goed te doen is, zijn er niet veel mensen en gaan we door naar the freemont straat zelf.
Samen met de strip is dit de enige plek waar je buiten mag drinken.
Hier genieten van de straatartiesten en grote bekers bier.
Vervolgens gaan we bij een podium staan waar een rockband staat te spelen, geen bekende maar wel erg goed.
Nog wat foto's met een rare Chinees maken en lachen om een zwerver die met borstel en lepel aan airdrummen is en helemaal los gaat.

Nog wat meer losgaan en dan de weg terug vinden naar het hostel
Hier op het balkon nog gezellig met een schrijver lullen en praten over creativiteit.
Daarna creatief naar bed.

Dag 34:

Independance baby! Het is de 4th of July vandaag.

Helaas word ik wakker met aardige koppijn, waar ik eerst vooral de drank de schuld van geef maar later blijkt dat het waarschijnlijk meer een licht griepje is.

In ieder geval bij het hostel ontbijten want dat is hier inbegrepen.
En wel toast en wafels, goede manier om de dag te starten.

Even chillen dan richting de strip.
Het is zo'n 45 minuten lopen en onderweg eerst langs de Burger King. Op dit moment dacht ik namelijk dat het nog om een kater ging.

Het is ongelooflijk warm en droog buiten, geen pretje. Schaduw is moeilijk te vinden. Een eindje verderop staat de Trump tower maar deze sla ik toch maar over.

Het eerste punt waar ik terecht kom is een Marvel winkel. Gave spullen en je kan als Iron Man spelen met een soort Kinect. Je staat zo aardig voor lul maar dat komt mij niet zo nauw dus doe ik uiteraard.

De volgende stop is Treasure Island casino, door dit casino moet je ongeveer doorlopen vanaf deze kant.

Hier doe ik de eerste gok wagen, en wel met paardenracen. Ik kies voor het geweldige paard Viva Bertha dat volgens mijn bet eerste of tweede moet worden.
De race begint en Bertha doet het goed, na de eerste bocht aan kop en dan constant eerste.
En dan de laatste 20 meter ingehaald worden door twee paarden. Byebye money.

Daarna wat verder over de strip lopen en de grote casino's zien.
Onder andere de Venetian. Compleet met brug, torentje, beschilderde plafonds en diverse beekjes waar het ook mogelijk is om in een gondel te varen.

Het enige wat bij mij hier wegvaart is m'n budget bij een verlies van 100 dollar.. Ik krijg tijdens het gokken wel een biertje maar dat lijkt zo wel heel duur. Wat dan ook, it's Vegas baby.
Van de 4th of July is wel wat te zien maar een stuk minder dan ik had verwacht, een stuk minder dan Koningsdag in Nederland. Mogelijk komt dit omdat er hier meer toeristen zijn dan lokale mensen.

Na nog wat rondhangen de lange tocht terug.

Bij het hostel is er voor the 4th of July een gratis barbecue georganiseerd. Kleinschalig maar erg gezellig.
Later wordt er ook nog vuurwerk afgestoken. It's America baby.
(grappig feitje vond ik hierbij dat ze mijn aansteker moesten lenen, dus toch nog niet zo onafhankelijk.)

Er zijn hier momenteel vooral gokkers en feestmensen, weinig reizigers.
Ik ben meer van het feesten meestal maar heb hier momenteel meer op met de gokkers gek genoeg.

Ik probeer nog een Chinese sigaret van m'n buurvrouw Ching, die ik constant Ching Ching met het gebaar van een rinkelende kassa erbij.

Nog wat rondhangen maar vandaag niet op stap maar m'n bed in.

Dag 35:

Nog steeds niet fit en een rustig dagje, onder andere een middagdutje van drie uur.
Tevens heb ik eigenlijk tot morgen geboekt maar omdat het goedkoop is en ik fit wil zijn voor dat ik ga kamperen boek ik twee nachten bij.

Wel probeer ik nog de opdracht van Simone te volbrengen. Namelijk: iets verkopen bij een pawnshop in vegas en het geld vergokken.
Eerst goed nadenken wat ik wil verkopen want ik heb praktisch niks meegenomen dat ik kan missen.

Dan bedenk ik me nog de propane cannister / gasfles die ik niet kon gebruiken en nog in de auto ligt.
Hiermee ga ik naar de dichtstbijzijnde pawnshop, wat toevallig de Gold and Silver is, bekend van het tv programma pawnstars.

Maar helaas. Ze kopen niet zomaar alles en ik kan terug lopen.
Terug bij het hostel opzoeken wat pawnshops opkopen en het is niet veel. Vooral tv's, boormachines, dure sieraden of speciale voorwerpen. En laat ik deze nu net allemaal thuis hebben laten liggen.
Assignment failed.

In m'n auto liggen veel blikjes drinken en een paar had ik in een speciale tas gedaan die het wat koud zou moeten houden.
Bij nadere controle zijn deze allemaal opengesprongen.. De auto staat dan ook de hele dag in de zon met een temperatuur van boven de 40 graden.

In de avond nog zelf erop uit naar freemont.
In de casino's mag je praktisch overal binnen roken.
Vandaag niks vergokken, vooral buiten genieten van de straatartiesten. Dit kunnen zijn muzikanten of illusionisten, maar ook erg knappe vrouwen in bijvoorbeeld een playboybunnie pak of verkleed als politie en dan wat.. Hmm 'dominant' zijn. Voor de vrouwen lopen er trouwens ook Chippendales rond.
Ook veel gekke figuren zoals dansende zwervers, man met een baard in jurk die sexy lapdances weg geeft en dikke mannen verkleed als konijn met een te kapotte broek.

Maar op de straat zijn ook diverse podia waar elke dag al vanaf de middag artiesten optreden. Dit zijn veelal wat kleinere rockbands en Dj's, maar tijdens mijn verblijf kwam er ook Ann Willson (Heart) en over een paar weken Good Charlotte.

Goede tijd hier maar die heb ik wat later ook door te slapen in m'n bed.

Dag 36:

Nog steeds niet helemaal fit maar weinig zin om een hele dag bij het hostel te blijven.

De Nissan staat er nog steeds dus ik kan zelf ergens naar toe rijden.
En de bestemming is wel Hoover dam. Tegen verwachting in zweeft deze niet boven de grond wat een kleine tegenvaller is.

Het is buiten ontzettend warm met een felle zon. Ik ben een zonnebril vergeten waardoor ik praktisch blind ben buiten.

Binnen een kaartje kopen voor de algemene toegang en de power plant.
Met een groen scherm als achtergrond wordt er van iedere groep een foto gemaakt.
Bij mij lekker in m'n uppie.

Bij de powerplant is helaas geen zapdos maar wel veel interessante informatie.
Buiten nog een mooi uitzicht vanuit een observatiedek, erg indrukwekkend.

In totaal zo'n anderhalf uur hier en dan is het wel goed en terug rijden naar het hostel.

Sommige mensen in het hostel zijn lokaal of 'wonen' hier in ruil voor wat werk elke dag. Van deze mensen ga ik vooral veel om met ene Brian. Waarschijnlijk de eerste Amerikaan die ik ontmoet met een fout gevoel voor humor en hier komen dus ook de foutste gesprekken mee.
Hij heeft geen vaste woonplaats maar leeft en werkt ergens een paar maanden totdat hij het beu is.
Hij maakt er een sport van om Nederland te hernoemen naar Netherlandia of Neverlandia.

In de avond toch nog een drankje doen met een stel mensen en het is erg multicultureel.
Ook een Russin is erbij die Nederlands spreekt dus geen geheime gesprekken meer met de andere Nederlander, die hier trouwens z'n laatste dag heeft.
Overigens blijkt deze Russin later illegaal in het hostel te slapen, ze heeft niks betaald en wacht simpelweg op het moment dat iemand binnenkomt en loopt dan mee. Ze heeft één keer op mijn kamer geslapen (ongeveer alles is mixed room) en 2 uur de badkamer bezet gehouden.

Tijdens het drankje vraagt iemand: 'wanna light up a fag?'
Wtf? Ik kijk met grote ogen rond maar een ander persoon vindt het ook prima..
Schijnbaar betekent het een sigaret roken.. Iets minder erg dan ik dacht.

Ik heb alsnog energie om erop uit te gaan en gezien meeste mensen al gaan slapen besluit ik zelf naar Dino's te gaan. Een tentje dat zo'n 5 minuten van het hostel is.

Hier zijn welgeteld 6 mensen binnen van rond de 40 en ze zijn bezig met karaoke.
Ik bestel toch even een pabst blue ribbon en bij deze tent mag je dan raden wat voor soort 'kaartsoort' het is. Erg overtuigd zeg ik ruiten en dit blijkt ook goed te zijn.
Geen geluk in het spel maar wel in bier?

Op de tv in de kroeg spelen ze een licht erotische vampieren film met op de achtergrond de karaoke van wat cowboys. Rare setting.

Hier is niet veel te doen maar ik heb nog geen zin om terug te gaan dus bekijk het maar, door naar strip.
Onderweg daar naar toe nog een vrouw die een prullenbak optilt en leeg schudt en de flesjes eruit pikt.
Om 01:00 de aankomst op de strip.

Een vent vraagt me om een peuk, dit gebeurt hier echt ongelooflijk vaak. Deze keer ben ik sociaal en geef hem een sigaret, ook omdat het eruit ziet dat hij wil praten. Ik vraag aan deze Tony hoe hier terecht komt (ziet er niet erg verzorgd uit), maar hij wil me alleen prostituees en cocaïne aanbieden. Inschattingsfoutje.. Het wordt een kort gesprek.
50 meter verder weer een offer voor hetzelfde recept.

Wat rondlopen over de strip maar hier zijn weinig gewone kroegen. Vooral alles erg extravagant.
Er is wel een carnavalsbar wat meteen als muziek in de oren klinkt maar voor carnaval is het verschrikkelijk formeel.

Bij een terrasje ziet het er nog wel gezellig uit en bestel ik een corona en ga aan de lange bar buiten zitten.
Hier raak ik aan de praat met drie oude mannen die hier voor het wpt (poker) zijn maar het hoofdtoernooi helaas niet hebben gehaald.
Één van hen heeft nu een weddenschap dat hij binnen en halfuur een vrouw kan laten flashen.

Dit lijkt niet echt te lukken en dan gaat hij z'n kans bij twee mooie zwarte schaarsgeklede vrouwen wagen.
Dit blijken twee prostituees te zijn die bij ons groepje komen staan.
Één van de oudere mannen heeft wel interesse en flirt er flink op los.
Zijn buurvrouw is bang dat er misbruik van hem wordt gemaakt door de prostituee en er ontstaat een kleine relletje / wat drama.
Gaaf.

Tien minuten later zijn ze met z'n tweeën toch verdwenen. Ook de andere prostituee is er vandoor.

Ik praat nog een tijdje met de twee overgebleven mannen over het voorval en brei er dan ook een eind aan.

Dag 37:

Morgen is eigenlijk m'n vertrek uit Las Vegas maar ik heb bij m'n globale planning best veel speling aangehouden en vind het op het moment fijner in een hostel dan een tent dus plak er nog een kleine week Vegas bij. Hoppaa, want dat kan gewoon.

Overdag heerlijk chillen.

In de avond een drankje pakken in de gemeenschappelijke ruimte. Hier onder andere met Brian, nog een Amerikaan en een Brit.

Het is schijnbaar artist friday waardoor er bij een bepaalde straat veel kunstenaars zijn, echter gaan we eerst naar een soort afscheidsparty van de andere Amerikaan in een kroeg.

Veel gezelligheid en gekkigheid.
Verschillende rare uitspraken en we zijn erachter gekomen dat we met z'n allen een koe willen.
Het nummer twaalf heeft erg veel impact.

De Amerikanen zijn onderling erg competitief om alles en niks. Ik sta met de Brit verschillende keren te kijken van waar zijn ze in hemelsnaam mee bezig. Ze zijn soms meer bezig om de beste te zijn dan lol te hebben, wat het stereotiep wel versterkt.

Nog steeds een erg toffe avond, ook romantische foto's voor de bromance met Brian.

Om kwart over ik-weet-niet-hoelaat terug aankomen bij het hostel.

Dag 38:

In de ochtend proberen wat langer te slapen en even op bed chillen.

Ik ben nog niet helemaal wakker maar wordt aangesproken door een kamergenoot.
Dit wordt een erg interessant gesprek, hij is een zwarte leraar die veel geschiedenis gestudeerd heeft en veel gereisd heeft.
We hebben het over vanalles, ook over racisme dat hier toch nog een stuk groter is en ik dacht. Hij is ook veel in Nederland geweest.
Zwarte piet kent die niet en wanneer ik het hem vertel is hij verbijsterd.
We hebben ook een leuke discussie over geloof. Beiden zijn we 'overtuigd' van tegenovergestelde dingen (hij is Christelijk).
Hij: Als je twijfelt aan het bestaan van God, vraag het hem dan.
Ik: Nee want ik geloof niet dat er iemand is om het aan te vragen.

Beneden nog bijpraten over gisteren. Over alle twaalf mensen, twaalf bieren en twaalf steden waar we gisteren geweest zijn. Dit gaat zo een lange tijd door.

Overdag nog wat chillen en in de avond is er een barbecue.
Gezellig maar vanavond besluit ik niet te blijven hangen. Ik ga het gezelschap opzoeken van Netflix. En wel de serie Westwing waar ik net mee begonnen ben.

Dan hopen op een goede nachtrust maar een erg snurkende vent werkt niet echt mee.

Dag 39:

In de middag naar Freemont om wat te gaan gokken, er is een pokertoernooi van 50 dollar wat een mooie limiet is (achteraf: hahaha).
Onderweg nog langs een standbeeld van Manneke Pis. Deze is wel twee of drie keer zo groot als het werkelijke ding. Waarschijnlijk weer een gevalletje 'Everything is bigger in America'. Nouja behalve de levensverwachting dan.

Ik ga naar the golden nugget en schrijf me in voor het toernooi. Ik moet meteen een gratis ledenpas aanmaken zodat ze me kunnen volgen.
Met deze ledenpas krijg je $10 gratis inzet bij een spel.
Gezien ik toch nog even de tijd heb, dit maar meteen proberen bij blackjack.

Voor de 10 dollar gratis moet je wel 10 dollar zelf bijzetten.. Pff vooruit dan.
Ik krijg twee azen en split. Nog eens 10 dollar.
De rest van deze hand en de anderen is bagger en even later ben ik in 5 minuten 70 dollar kwijt. Marketing werkt in dit geval helaas..

Hopelijk meer geluk bij het pokertoernooi dan.
Hier zitten 3 andere mensen aan tafel.
3?
Dat is te weinig dus het toernooi gaat niet door. Geld terug.

Ik wil nu ook pokeren en ga naar de overkant naar het Binion casino. Daar kan ik meteen bij een ander toernooi instappen.
Ipv 50 buyin wel 125 dollar maar dan maar winnen.
Hoofdprijs $1.115, zo'n 30 spelers wanneer ik begin.

Het is vrijwel meteen pauze en ik koop bij en winkeltje twee flesjes water voor een dollar.
Ik betaal met vier kwartjes maar wat ze niet weten is dat er één Canadees kwartje bij zit dat minder waard is. Ha! Nu heb ik je Vegas.

Terug naar het toernooi.
Ik ben laat in het toernooi en de blinds zijn al aardig hoog. Na wat afwachten ga ik all-in met pocket drieën. Twee gaan er mee.
Het paar was genoeg achteraf maar ook zelfs nog een straat. Bam.
Toen was ik bijna chipleader.. Al is dat maar even.

Toch nog door.. Laatste 20.. Laatste 16..
Langzaam doe ik wat bij winnen al is het niet veel.
Dan naar de laatste tafel met 10 man.
Bij zeven man over eindelijk pauze.

M'n stack is aardig laag. Met een vrouw koning all-in. Heads-up tegen m'n buurman die twee vijven heeft. Op de flop krijgt hij een full house..
Dag Leon.

Afdruipen naar het hostel.
Hier wat chillen, Westwing kijken en daarna boxen kijken in de gemeenschappelijke ruimte. Waar ik nog wat gratis pizza krijg (daar heb ik je weer Vegas!).

Bij het hostel nog met wat mensen lullen .
Onder andere ook steeds meer met Shaun, die ook een heerlijk fout gevoel voor humor heeft.

Er wordt wel twaalf keer naar buiten gegaan voor twaalf planten om later twaalf keer naar bed te gaan.

Dag 40:

Overdag chillen.

In de avond naar een toernooi waar ik al een paar dagen wat info voor had gezocht en ook meespeelde bij m'n beslissing om hier langer te blijven.

Het is een videogame toernooi van Super smash bros melee.
Een spel waar ik best goed in ben met vrienden en meestal win.

Het is een gave game hal (langs de pinball hall of fame) en de nerd in me komt naar boven.
Er staan zo'n 40 schermen en met m'n tag 'SomeDutchDude' zal ik ze hier wel is wat laten zien. (eerlijk gezegd wist ik al dat competitieve spelers erg goed in dit spel zijn.)

Eerst wat trainen en dan de eerste wedstrijd.
Kei hard afgemaakt.
Geen schijn van kans. Van de acht levens in totaal krijg ik er één van hem eraf.

Een tegenstander die bij mij wat vriendschappelijke wedstrijden riant versloeg, wordt zelf helemaal in de pan gehakt bij zijn tegenstander.

Dan nog de verliezersronde.

Nope. Ook genadeloos afgemaakt.

Later maar het verdriet wegeten met taco's. Dit bij een bijna volledig Spaans tentje wat bestellen interessant maar moeilijk maakt.
'uhh taco's.. With meat.'

Bij het hostel nog met wat mensen chillen.
Er is ook een nieuwe Nederlander erbij voor één dag wat praten simpeler maakt (zelfs voor mij).

Dag 41:


Chillen bij het hostel, met Shaun flauwe gesprekken wanneer we een rare schaterlach bij één van de grappen horen.
Dit blijkt een gekke Russische meid, genaamd Elena, te zijn.
Ik heb met haar en Shaun veel foute gesprekken, enkele religies komen er slecht van af. En de voordelen van sommige ziektes worden benoemd.
We gaan met z'n drieën trouwen.

De hele dag met gekke mensen lullen, om 11:45 beginnen we langzaam aan met wodka en pringles in de kamer van Shaun en Elena (hun liggen toevallig op dezelfde kamer).
Later worden we nog vergezeld door andere mensen. Het niveau van racistische grappen gaat hierdoor wel naar beneden maar erg gezellig.
Een Oostenrijker gaat voor een beerrun. Wat er simpelweg op neer komt dat hij 20 minuten later terug komt met een doos Corona.

Later doe ik hun voorstellen aan zwarte piet en ze gaan door het lint. Shaun houdt van foute grappen maar is hier ook van, what the fuck.

Hij gebruikt zelf redelijk vaak het n-woord wat hij wel kan zeggen (voor de extra duidelijkheid, Shaun is zwart).
Als ik zeg dat het raar is dat ik dat woord niet kan zeggen, reageren ze dat dat soms wel kan. En ik reageer: 'Nee want ik stotter'.

Tot nu toe geen geluk in het spel gehad met een totaal verlies van $350. Maar dat betekent dan wel geluk in de liefde? We zullen zien.

We gaan met zo'n 9 mensen naar freemont. Een paar van de mensen werken bij het hostel en weten voor deze dinsdag een goede bar. Namelijk Salon of Beauty.
Waarom deze bar?
Omdat bier hier vanavond een stuiver is.
Wel eerst 5 dollar entree maar daarna is het dus ongeveer gratis drinken.
Dus dit deden we ook. Met een hoog tempo.
Ondertussen optreden van wat rappers maar voor ons vooral constant ontzettend veel lol en een tafel vol bier.

Na de bar wat pizza pakken. Dat is hier zegmaar de kebab na het stappen. Waar Elena's levenslange droom uitkomt omdat hier een flipperkast staat en ze dat nog nooit gezien heeft.
Vanaf hier moet ik eerlijk toegeven dat sommige (nouja misschien meer..) details me ontgaan maar met journalistiek onderzoek (Russische en Oostenrijkse bronnen) heb ik nog een aardige reconstructie kunnen maken.

Naar verluid waren Brian, Shaun en ik het meest aan het nagenieten van het vele bier. Wat wel kan kloppen want Brian gebruikte het hele voetpad van links tot rechts en ik was hetzelfde blikje vooruit aan het trappen voor 20 minuten, best wel knap gezien de situatie.
Shaun daarentegen leek het een goed idee om languit op de motorkap van een auto, die aan het wachten was bij het verkeerslicht, te gaan liggen.

Hoogtepunt van deze terugweg is waarschijnlijk het moment dat ik en Brian met een serieus gezicht een fout gesprek hebben over het uitwisselen van bepaalde diensten voor geld (dit soort laag niveau gesprekken was meer dan dagelijks) terwijl we voorbij twee politie agenten lopen.
Schijnbaar keken deze naderhand vol verbazing wat ze gehoord hadden.

Gelukkig zijn we toch terug aangekomen.

Dag 42:

Het is minder zwaar wakker worden dan verwacht maar er staat vandaag dan ook niks op de planning.

Alles rustig aan doen en dan besluit ik toch nog nuttig te doen door kleren te gaan wassen. Dit is al veels te lang geleden...
Meer mensen gaan wassen, Brian en ik moeten aan Elena uitleggen hoe het werkt. Hoort dit niet andersom?

Dan toch nog maar wat eten, voor wat ontbijt maar Burger King. Dit is rond 4 uur in de middag. 2 burgers, friet en 10 nuggets. Heerlijk dit leven.

Op de terugweg wil Elena een foto met de palmbomen.
Geen probleem, ik maak wel wat foto's met haar telefoon.
Ze gaat poseren maar wat ze niet weet is dat ik de camera naar de front camera heb gedraaid.
Ik blijf instructies geven terwijl ik selfies maak.
Dit levert me enkele minuten later wat klappen op die ik graag voor lief neem.

'S avonds weer met veel mensen bij het hostel waar deze keer ik voor een beerrun ga. Een 18-pack goedkoop bier is het resultaat.

Ik leer ze de fijne dingen van de Nederlandse taal aan mensen leren, zoals swaffelen.

Het verdere niveau is ook heerlijk laag.
Helaas blijven de meeste mensen bij het hostel, sommige moeten gewoon werken de dag erop en een paar nieuwe zijn net aangekomen.

We gaan op stap in freemont met z'n vieren.
Eerst een biertje bij een terras en daarna naar een rooftop bar waar de Oostenrijker afhaakt omdat hij morgen naar de Grand canyon gaat. Nu nog alleen ik, Cameron en Elena.

Met z'n drieën maken we er nog steeds een goed feest van, ook met de hulp van onze nieuwe vriend tequila.
Elena zet een beker op naar voorhoofd en balanceert deze dan door achterover te hangen, dan schreeuwt ze: 'I'm a unicorn!'.
Dit gebeurd minstens elk halfuur en wordt haar move.
Soms zit ze tussen de grens van gek en raar, maar ik ben gelukkig wat gewend.

Bij de volgende stop, pizza-tent, was ik wel verschrikkelijk verward wat ik nog steeds niet volledig kan begrijpen. Al heb ik dit ook weer flink weg gelachen, samen met Cameron.
Vanaf hier worden we ook bijgestaan door Salmon (zo mag ik haar niet noemen van haar, want het was Salam(?)).

We gaan door naar Dino's, wat een eind lopen is maar dan wel meteen dichtbij het hostel.
De karaoke is hier helaas al afgelopen maar we hebben nog steeds erg veel lol.

Om 05:30 komen we terug bij het hostel.

Dag 43:

De laatste volledige dag in vegas.
Bij de receptie vragen hoe het met checkout gaat gezien ik vroeg wil vertrekken.
Deze meldt mij doodleuk dat ik niet morgen maar overmorgen uitcheck.
Oh echt?
Ja echt.
Leuk. Nog een dag in vegas.

Russische vrouwen denken anders, tenminste dat is wat wij hier te horen krijgen. Ze hoeven niet per se zelfstandig zijn.

Shaun en Brian spreek ik nu al een tijdje en heb ik de meest foute en geweldige gesprekken mee gehad (een stuk of twaalf). Pas vandaag durven ze eindelijk grappen te maken over stotteren. Het duurde veels te lang tot dit moment net als mijn zinnen.

Waar ik zelf erg trots op ben is dat het steeds simpeler wordt om in het Engels woordgrappen (puns) te maken. Niet iedereen is hier blij mee maar dat is geen probleem voor mij. Shaun heeft me op deze dag al tien keer weg proberen te sturen.

Ik: If Las Vegas was a dog, it would be called Lassie Vegas.
Shaun: Get out!

Ik: I'm always right. Except when I'm left.
Shaun: Get out!

Ik (na een reclame over medicijnen voor prostaat): So if you get a bad prostate, is it called a constate?
Shaun: Get out!

In de avond met een stuk of 8 mensen op stap.
Eerst een bodem maken bij Denny's. Heerlijk eten hier, tevens ook het bier.

Dan gaan we toevallig weer naar de rooftop bar.
Elena is hier erg sociaal en deelt haar bloody Mary met de grond. De unicorn ging mis.

Bij deze tent doen Brian en ik dansen als gekken of als koppel. Denk 'Time of my life' van Dirty dancing.
De kwaliteit is op een schaal van één tot tien zeker een twaalf. Wat past bij de bromance.

Daarna naar de Barcade maar enkele mensen zijn al afgehaakt. Nog steeds 5 mensen bij deze tent waar tafeltennistafels en vanalles staan.
Erg leuke gesprekken en veel gekkigheid. De dansvloer is helaas minder vol. De andere vrouwen nemen de unicorn over terwijl ik met de Oostenrijker praat.

Dan gaan we weer naar Dino's, nu gelukkig met uber. Het is het beste als je überhaupt van uber houdt.
Dino's is helemaal leeg (ondertussen zo'n 03:30(?)) op de barman na. Maar ons kan het niet schelen.

Hier een erg gesprek met de lesbienne van de groep, erg tof en interessant.
De vraag die ze het meeste krijgt (niet van ons gelukkig); why are you gay?
Als de andere twee vrouwen daarna een serieus gesprek hebben, hebben zij, de Oostenrijker en ik een mooi gesprek over borsten.

De Duitse meid van de overgebleven 5 moet terug naar het hostel om naar bus naar de Grand canyon te halen, zij gaat direct door.

Toen waren er nog vier en die vier vonden een jukebox wat ongeveer de rest van de avond maakte.

System of a Down, Die antwoord, Britney Spears (Britney bitch!) en vele andere waar we volledig op los gaan terwijl de barman lachend toekijkt.

Ik zeg vaak 'Hoppaaaa'. Dat woord gebruiken ze hier niet en vinden ze geweldig om te horen.

Geen viltjes flippen maar sigarettendoosjes. Wat ik maar net niet verlies.

Waarschijnlijk hebben we met z'n vieren zo'n 18 pabst blue ribbon besteld.
Er is geen één keer de soort goed geraden om het gratis te krijgen. Wat ook een prestatie is.

Ik kies als nummer nog het Pokémon theme song. Niemand zingt mee dus dan maar in m'n eentje. Dit filmpje ga ik niet delen.

Er komt nog steeds niemand binnen maar de deur gaat wel even open.
..
Het is al helemaal licht buiten..

Wij gaan nog door een pakken een Russisch shotje met tabasco.

Door feesten en dan uiteindelijk toch maar eruit.
Het licht doet pijn aan de ogen.

We gaan rond 08:00 ontbijten bij Vicky's.
Naja telt ontbijt voor het slapen gaan?

Het gaat nog even over een stripclub maar we zijn allemaal blij als we terug aankomen bij het hostel.
Elena en de Oostenrijker zouden eigenlijk binnen een paar uit moeten checken maar boeken toch nog maar een nacht bij.

Ik ga om 09:00 m'n bed in als veel mensen opstaan.

Dag 44:

Ik word rond half 2 wakker, wat veels te vroeg is. Hoewel er geen kater is heb ik me vaak beter gevoeld. Maar wat een avond.

Vandaag is de (echte) laatste volledige dag, morgen erg vroeg opstaan, rond 05:30 aan rijden.

Nog wat rondhangen met de mensen al zijn de meeste bekende aan het werk of nog aan het slapen. Bijpraten en herinneringen over de avond uitwisselen om een zo goed mogelijk beeld te krijgen... En de foto's en video's.. Pff.
Twee mensen gebruikten snapchat of Instagram wat er nu beschamend uit ziet. (de Instagram stories van Elena was zonder overdrijven een stippellijn.)

Gekke Elena is gek op me en noemt me elke 5 minuten stupid of zegt tegen me fukka joe.
Ik lach alleen.

Verschillende mensen proberen me over te halen om nog een nacht langer te blijven wat heel verleidelijk is.
Moeilijk om weg te gaan na zo lang. Ik heb flink overwogen om langer te blijven maar ik maak toch de keuze om meer te zien in plaats van hier nachten bij te boeken.
Al bevalt dit soort leven me wel, meer dan ik had verwacht. Al was het nu uiteraard zonder werken.
Klote om de mensen hier hoogstwaarschijnlijk nooit meer te zien.
Sommige willen graag nog een keer naar Nederland komen, wat erg gaaf zou zijn en hopelijk komt het ervan. De meest populaire/interessante tijden die ik heb aangegeven zijn met sinterklaas (ze vinden zwarte piet nog steeds ongelooflijk) en carnaval.

Nog wat inkopen doen en dan het laatste biertje met de mensen hier. De laatste slechte grappen (hier althans), wel een stuk of 12.
Dan nog om de beurt knuffelen met Brian, Shaun en Elena.

Dan nog alleen met het bed knuffelen.

Dag 45:

Vroeg vertrek en een vertrek met pijn in m'n hart want wat een toffe tijd daar. Al kwam dat niet alleen door de stad maar vooral door de ontmoette mensen. Net onderweg twijfel ik nog om er schijt aan te hebben en om te om te keren naar het hostel.
Maar aan alles komt een eind, later weer nieuwe ervaringen.

What happens in Vegas, stays in Vegas.
Except for the awesome memories. Like twelve of them.

Foto’s

3 Reacties

  1. Marijke:
    20 juli 2017
    Mooi leventje wat je nu leidt! Wat een boeiend verhaal, Leon. Word je na je reis journalist (haha!). Geen gebrek aan belevenissen en aanspraak. Groet van ons en nog veel plezier!
  2. Frans:
    20 juli 2017
    was weer een mooi flink verhaal leon. Idd kun je na je reis gaan schrijven
  3. Karin Findhammer:
    21 juli 2017
    Nou Broertje wat een avonturen in de nachten.
    Ik ben benieuwd hoe het met sommige contacten gaat zodra je thuis bent.....