Zion, Bryce, Antelope Canyon, Grand Canyon

Dag 45:

Erg vroeg heb ik met verdriet de feeststad Las vegas verlaten.
Toch door en hopelijk nog een plek op een camping. Deze zijn vaak erg vroeg vol.

Geplande aankomsttijd: 07:45
Werkelijke aankomsttijd: 09:30
Al komt dit ook door een uur tijdsverschil waar ik geen rekening mee heb gehouden.

Gelukkig toch nog plek en met m'n ticket in de rij staan maar in ieder geval verzekerd van een plek op de camping genaamd South Campgrounds.
10 minuten later is de camping vol en zijn er geen tickets meer.

Tijdens het wachten al een deel van het park bewonderen wat er erg gaaf uit ziet.

Dan moet de tent opgezet worden. Er is een ontzettend harde ondergrond waardoor de haringen niet erin gaan. Met flink wat water krijg ik er eentje nog erin, maar de rest doe ik creatief met flink wat stenen.

Op de camping zijn veel wilde dieren. Herten en eekhoorns zijn de orde van de dag en kunnen ook zo langs tenten lopen. Hagedissen zijn ook van de partij.
Tevens veel kleine beekjes waar ik gebruik van maak om m'n drinken te koelen.

Ik ben niet helemaal fit wat nog wel te begrijpen is na drie dagen feesten. Eerst dus wat relaxen met een serie kijken en wat lezen. Het is ontzettend warm en het is moeilijk om schaduw te vinden.

Laat in de middag is het 'wat' afgekoeld en ga ik naar het visitor center lopen voor wat info. Met de vriendelijke dame een planning maken voor de paar dagen hier.

Vandaag nog geen grote activiteit maar ik pak spontaan wel het watchman trail dat bij de camping ligt.
Erg mooi trail, momenteel erg rustig dus hard muziek op en onbeschaamd meezingen.

Later een blik eten opwarmen en niet veel later naar bed. Nog steeds erg warm en helaas blijft het dit ook de hele nacht, constant doorslapen zit er niet in.

Dag 46:

Het is een zware nacht en wat langer in bed blijven liggen om wat slaap bij te krijgen.

Dan het stadje Springdale in om wat spullen bij te kopen voor de tent en vast voorbereidingen voor de river narrows. Dit is een hike die ik morgen wil gaan doen die door een rivier gaat.

Bij de camping eerst de tent met wat touw verstevigen zodat deze in ieder geval niet weg waait wat wel zo fijn is.

Dan op naar het eerste punt.
In dit park kan je niet met de auto naar de meeste punten maar moet je gebruiken maken van het gratis shuttle-systeem. Deze komt ongeveer elke 6 minuten en het werkt erg goed.

Vandaag staan de Emerald pools op het programma.
Dit bestaat uit drie baden / watervalletjes waar je met een relatief korte hike naar toe loopt. Van lower tot en met upper.
De hike zelf is niet erg uitdagend maar ik zie nog wat klim kansen tussendoor die ik onmogelijk kan laten liggen.
Ik ben op goede schoenen aan het lopen, toch maak ik bijna een slippertje.

Aardige hike met mooie uitzichtpunten, nog wat rond blijven hangen en dan terug naar de camping.

Dit verslag heeft een flinke achterstand dus dat bijwerken en terug denken aan vegas.
In de avond begint het aardig te stormen wat een goed excuus is om in de auto films te kijken.
Later kom ik spontaan op misschien wel m'n slechtste grap ooit.
Naja in ieder geval hoog in het rijtje.

Als het droog is nog een wandeling maken rondom de camping en bij het kleine riviertje van steen naar steen springen zonder de grond of het water te raken. Wat nou 26 jaar oud.

Daarna alleen nog in m'n bed springen.

Dag 47:

Opstaan en alles voor vandaag organiseren. Ik wil de river narrows hike doen en hiervoor wat voorbereidingen zoals m'n hiking poles goed zetten. Deze heb ik een week of twee geleden gekocht bij Walmart maar nog niet uitgeprobeerd.
Meteen een probleem, ze zijn alleen verstelbaar met een schroevendraaier die er niet bij zit.. Thanks Walmart.
Gelukkig kunnen de campings hosts me hierin uit helpen.
Daarna de tas inpakken en lopen naar de shuttle.

Eenmaal bij de dichtstbijzijnde stop aangekomen staat er een rij van hier tot Tokyo wat waarschijnlijk meer dan een uur duurt. Tevens kom ik erachter dat ik alsnog m'n poles vergeten ben..
Teruglopen naar de tent en de poles halen, en dan meteen door andere kant op. Iets verder lopen maar dan kom ik bij de volgende stop waar meteen ingestapt kan worden.

Met de shuttle helemaal naar het achterste punt, meteen veel mooie punten van het park zien.
Deze hike (en anderen) is soms gesloten door gevaar voor flash floods. Dat zou in dit geval dus doodzonde zijn.
Vandaag is de kans gelukkig minimaal. (achteraf is er morgen een grote kans en had het dan niet door kunnen gaan).

Eerst een stuk lopen over een gewoon pad tussen de hoge muren van de canyon.
Na zo'n 30 minuten is de aankomst bij de rivier.

Eerst even een bagel eten en dan voorbereiden. Braces aan en waardevolle spullen in een waterdichte tas.

Het stikt van de toeristen, hoewel ik er zelf eigenlijk ook één ben heb ik er soms een verschrikkelijke hekel aan. Niet kijken waar anderen lopen en maar wat rond schreeuwen. Ach ja.
Er zijn ook veel Nederlanders, grappig om af te luisteren maar momenteel weinig zin om veel praatjes te gaan maken. Hiken!

Het water is erg koud maar zo gaaf om op deze manier te hiken.
De rivier is zo'n 7 meter breed en omringd door rotsmuren van tientallen meters hoog.
Het water zelf komt vaak tot de enkels en op het diepste punt waar ik ben gekomen tot m'n middel. En dit alles tegen de stroom in
Prachtig en gaaf.

Na een tijd is er een splitsing en ik kies er voor om rechts te gaan.
Hier komen wat kleine watervallen (ongeveer borsthoogte). Die je dan maar moet zien te beklimmen.

Nog een tijdje doorlopen en nog wat watervallen beklimmen en dan ben ik ondertussen zo'n 2 uur aan het lopen en draai ik om, immers nog dezelfde weg terug.

De weg terug gaat ook prima, de poles zijn een flinke help.
Bij het eind nog een duik nemen om wat op te frissen en dan terug naar de camping.

Ik heb voor morgen nog een planning voor Zion en daarna is het plan om naar Bryce en Antelope Canyon te gaan. Deze parken zijn zo'n 2 uur rijden en ik besluit om op en neer te rijden vanuit Zion om het makkelijk te houden. Bijboeken dus.

Op het menu van de avond staat heerlijke spaghetti uit blik, helaas geniet de grond hier meer van dan ik.

Nog wat ontspannen en dan gaan pitten.
Naja pitten, er is wederom een flinke storm waardoor m'n tent niet heel veilig voelt en dan zijn muren toch fijner. Gelukkig genoeg slaap mee pakken.

Dag 48:

Opstaan en tanden poetsen.
Dit langs een Chinees die z'n tanden borstelt alsof dat hij dood gaat.

Vandaag staat een trek op het programma waar ik al maanden naar uitkijk en de belangrijkste reden dat ik van mezelf naar Zion moest gaan. Angels landing.

Met de shuttle naar het startpunt en hier moet eerst een deel van het West Rim Trail bewandeld worden wat na een tijdje erg steil is.
Na zo'n 45 minuten is daar dan het echte beginpunt van Angels landing.

Erg steil en smal en constant klimmen. Op veel punten hangen kettingen om vast aan te houden, aan de andere kant de afgrond. We zitten inmiddels flink hoog.
Echt ongelofelijk gaaf. Ook nog eens een prachtig uitzicht erbij.

Uiteindelijk moe bij de top aankomen al mocht het van mij nog wel een stuk langer duren omdat dit echt mijn ding is.
Hier is het ook smal en aan beide kanten de afgrond. Op deze plek kom ik de eerste Brabanders van de vakantie tegen (mooi toepasselijk gezien de naam). Het gesprek gaat snel over bier, dit gezin zint mij wel.

Genieten van de uitzichten en wat eten en dan de weg terug vervolgen die ook erg gaaf is.

Eenmaal beneden met de shuttle terug al neem ik nog een omweg met de bus omdat de airco goed bevalt.

Ik wil nog een korte duik nemen bij het riviertje bij de camping om op te frissen, maar door het weer van de afgelopen dagen is het eerder doorzichtige water helemaal bruin geworden.
Laat dan maar zitten.

Relaxen en eten bij de camping en een keertje naar het visitor center voor wat WiFi.

Dan pitten. Ik heb eerder gezegd dat ik geen fornuis heb in de tent, echter is er wel een bepaald soort Nederlandse oven.

Derde dag storm, deze begint midden in de nacht. Gezellig. Nu nog meters bier regenen.

Dag 49:

Op tijd eruit. Ik heb de mogelijkheid om de wekker te negeren maar dat doe ik deze keer niet.

Eerst afscheid nemen van de buren en dan op naar Bryce wat zo'n 2 uur rijden is.

Onderweg rijden door red rock canyon. Waar, zoals de naam doet vermoeden, de rotsen erg rood zijn.
Erg mooi maar momenteel geen zin om hier te stoppen.

Wat later de aankomst bij Bryce.
Hier eerst het uitzicht bij sunset point.
Geweldige uitzicht over de rotsformaties en een mooi moment om even goed rond te kijken.

Er zijn verschillende hikes hier en ik heb gekozen voor de figure 8 trail, deze bestaat uit drie korte trails en zou een goed beeld van het park moeten geven.

Naar beneden lopen en snel zicht op Thor's hammer. Deze is helaas te zwaar om op te tillen maar wel gaaf.
Erg mooie route en veel te zien. Gelukkig niet erg druk, wel verschillende Nederlandse gezinnen.

Grappig om te horen hoe smaken kunnen verschillen. M'n buurman van de camping op Zion vond Bryce maar niks (heeft waarschijnlijk ook minder leuke trails gedaan) en nu hoor ik andere mensen zeggen hoe saai Zion is vergeleken met Bryce.
Ze zijn beide prachtig, maar moet ik kiezen ben ik zeker kamp Zion vanwege de speciale trails.

Bij het middelpunt pauze doe ik wat houden met wat boterhammen met pindakaas en dan door voor de tweede helft.
Deze is iets minder mooi dan de eerste helft maar nog steeds indrukwekkend.

Weer anderhalf uur later ben ik weer terug bij de auto. Hier nog even ontspannen en het water bijvullen en dan doorrijden naar verschillende uitzichtpunten.

Erg mooie uitzichten maar na een tijdje heb ik het wel gezien.

Op de terugweg wat inkopen doen bij een general store.
Eenmaal bij de camping weer een blik opwarmen wat later niet genoeg vult.
Een family-pack chips voldoet wel aan deze taak.

Als het is afgekoeld nog een korte nachtelijke wandeling en weer de tent in.

Deze nacht een keer geen storm.

Dag 50:

In de ochtend eerst douchen bij de tent, immers is dat sinds las vegas al niet meer gebeurd.
Hier helaas geen warme douche maar een koude kan water. Naja verfrissend zullen we zeggen.

Ik heb verschillende bestemmingen vantevoren voor meerdere dagen gepland maar deze zijn waarschijnlijk samen maar één dag. Sowieso antelope canyon wat blijkbaar alleen maar één of twee korte tours zijn.
Verder ook grand staircase escalante en horseshoe bend.
Ik zie het vandaag wel.

Het is zo'n 2,5 uur rijden en na zo'n anderhalf uur begint het gebied aardig te veranderen met flinke heuvels wat er erg mooi uit ziet.

Na een tijdje zie ik Powell Lake wat er geweldig uit ziet. Deze weg leidt me naar Powell dam. Hier maak ik een korte stop voor foto's en wat informatie bij het Visitor center.
Deze helpen me goed en geven ook nieuws dat goed of slecht kan zijn. Dit hele gebied is namelijk al grand staircase escalante.

Kort plan maken en ik krijg een kaart van het gebied. Vervolgens eerst even door het dorpje Page en dan naar Antelope lower canyon.
Hier bij de Indianen (zo hebben ze hier liever niet dat je hun noemt) een ticket kopen voor een tour.
Het is 12:45 en mijn tour is om 13:00. Gelukkig kort wachten dus.
Nope, het is 11:45... Oh ja, weer tijdsverschil...

Ik wacht in de wachtruimte, want daar is het voor.. Hier is te zien dat veel Aziaten verschrikkelijke toeristen zijn. Ze denken alleen aan hun zelf en negeren simpel alle borden of wat de gidsen tegen hun zeggen, zoals genoeg water drinken.

We gaan met een groepje van zo'n 12 mensen met een gids mee. Helaas ook twee Duitse koppels, gelukkig kunnen deze tegen een geintje.

Met een trap gaan we verschillende meters onder de grond en echt een prachtige canyon in die je niet mag missen als je hier bent. Erg aparte rotsformaties wat schijnbaar komt door de hardheid van het steen. Keigoede verklaring.

De tour is zo'n anderhalf uur maar is vooral lang door het constante foto's maken. Maar wat een gave canyon. Elke hoek wel weer andere aparte rotsen te zien.

Hierna weer terug naar boven waar we zien dat er een flinke storm aankomt.
Maar eerst de auto pakken naar het volgende punt: Horseshoe bend.

Hier kom ik buiten wat Nederlanders ook dezelfde Duitsers tegen van Antelope. Verdomde Duitsers.

Horseshoe bend is werkelijk prachtig verder, het is meer één uitzicht maar dan wel erg mooi.

Gezien het in de verte al dondert brei ik maar een eind aan vandaag.
Eerst nog wat inkopen doen bij Walmart.
Hier ook een berg fried chicken kopen voor 5 dollar om tijdens het rijden op te eten.
Geen goed idee als je de auto schoon wilt houden, maar wel leuk. It's America baby!

Bij de camping verder geen activiteiten, alleen passiviteit in de vorm van slapen.

Dag 51:

Chilldag.
Ik heb vandaag schone sokken aangetrokken.

Dag 52:

Vandaag het vertrek uit Zion.
Beginnen met m'n tentje afbreken en dan na een kort ontbijt aanrijden.
De camping hosts zijn vooral gepensioneerde vrijwilligers. Één van deze vrouwen heb ik een paar keer gesproken en ze vertelde me dat ik afscheid moest nemen.
Ik zie haar nog bij de uitgang waar ik nog een knuffel krijg van deze lieve dame.

Daarna dit mooie park verlaten en op naar de Grand Canyon.


Grand Canyon:

Op naar de Grand Canyon, één van de meest bekende bestemmingen hier.
Er is de north en south rim maar deze zijn niet direct met elkaar verbonden. De south rim is zo'n 7 uur rijden dus ik hou het nu op de north rim wat een kleine 4 uur rijden is.

Eenmaal aangekomen eerst een camping zoeken.
Nummer 1 is vol, nummer twee is vol en tevens nummer drie is vol.
Op een uur rijden afstand van het park gelukkig plaats op de erg rustige Kalibe camper rv camping.

Hier kan ik op een groot veld een plek uitzoeken en de tent weer opzetten. Wat hier gelukkig een heel stuk makkelijker gaat.

Daarna op naar de canyon.
Ik had een erg dor landschap verwacht maar het lijkt meer op een bos.
Eerst naar het Visitor center voor een planning.

Vandaag beginnen met Bright angel point. Een klein stukje lopen en dan een geweldig uitzicht over de Grand Canyon. Moeilijk te beschrijven maar gelukkig zijn daarvoor foto's.

Hier doe ik ook de opdracht van Carola: Bij de Grand Canyon met een oranje shirt en vlaggen staan.
Het oranje shirt heb ik speciaal voor deze gelegenheid meegenomen maar vlaggen werd wat teveel.
Gelukkig heb ik wel oranje havaianas met Nederland erop wat een passend alternatief is.

Vervolgens een eindje rijden naar cape final waar het mooiste zicht van het park is, wanneer deze vrouwen zijn doorgelopen ook nog een erg mooi zicht op het park.

Toch nog actief en een kleine hike doen. Eerst een deel door het bos en dan langs een klif af lopen. Het is moeilijk om het pad te vinden maar dan maar een stuk van het pad af.
Een tijdje ronddolen en dan omdraaien.

Eenmaal terug op de camping toe kijken hoe een familie hun tent opzet. De gefrustreerde samenwerking klinkt bekend en ik ben blij dat ik m'n eentje de tent op kan zetten.

Nog wat gedownloade series van Netflix kijken (cheers is erg grappig) en dan de tent in.
Voor het eerst sinds lange tijd weer kou voelen wat gek genoeg welkom is na constant in de woestijn te zijn.
Hier is gelukkig geen storm.

Dag 53:

Laatste volledig in de Grand canyon en er staat een lange hike gepland, wildfors trails van zo'n 5 uur.

Het is warm maar gelukkig niet heet en ik kan met een flink tempo lopen.
Een flink deel is helaas weer bos maar de andere uitzichten tussendoor zijn schitterend.

Als ik bijna bij het verste punt ben, begint het in de verte te donderen. Dus nog even het tempo verhogen.
Het uitzichtpunt op het eind is geweldig, er zijn geen mensen dus de zelfontspanner uitproberen wat niet zo spannend is...
Daarna de met de benen retour naar de auto en in de avond nog ontspannen bij de camping.

Dag 54:

Tent afbreken en voorlopig de natuur verlaten.

Ik heb best veel dagen over en terug naar Las Vegas baby!