Zhangjiajie

Zhangjiajie:

Dag 88 tot 93:

Ik ben nog in Xi'an en heb zojuist afscheid genomen van m’n ouders en nu zelf naar m’n volgend transport. 
Ik kan met de bus naar het station maar nu wil het geval dat door redenen buiten mijn begrijpen de bussen niet stoppen wanneer ik ze gebaar. Dan deze drie kilometer zelf maar lopen en na een kleine drie kwartier bij het station, waar ik na wat controles en inkopen tussen deze Chinese massa de betreffende trein instap. 
Ik dacht dat het een cabine met vier personen was maar het blijkt een wagon vol bedden te zijn waarbij ik op een bed 3 hoog zit. Nouja ook weer een ervaring dan maar denken. Er wordt geen Engels gesproken maar ondertussen is mijn geïmproviseerde gebarentaal een redelijk middel voor communiceren. 

Na deze trein is er een volgende trein en na bijna 27 uur treinen kan ik weer rond gaan lopen. 
En lopen naar de bus die vervolgens nog zo’n uur gaat. 
Ik ben nu namelijk in Zhangjiajie stad maar zit in een hostel bijna direct bij de ingang van het nationaal park, namelijk 1982 Chujian international youth hostel. 

Hier doe ik met receptionist de 4 dagen hier plannen en hij geeft ook een suggestie voor een route.
Er is hier veel te doen en ik zou alle hoogtepunten kunnen bezoeken. 
De tickets koop ik ook meteen en deze vallen wat tegen gezien ik zo’n 100 euro kwijt ben, maar dan heb ik het toegangsbewijs voor het park waar ik twee dagen naar toe ga, toegang grand canyon met de glazen brug en Tianmen brug op de laatste dag. 

De volgende dag sta ik om 7 uur op en vertrek om half 8 omdat er me een stevige route is geadviseerd. 
Ik ben de grote drukte nog voor wat niet betekent dat het rustig is. We zullen zien hoe het de rest van de dag gaat. 

Dit park heeft gigantische pilaren van steen en is ook bekend van de film Avatar. 
Eenmaal in het park zijn de bussen gratis en hier maak ik gebruik van om naar de Bailong elevator te gaan. 
Dit is een gigantische lift met een glazen cabine waar we met een groep instaan. Ik, als enige westerling, kom boven iedereen uit en kan zo dus ook mooi filmen. 
De eerste 30 seconden zijn volledig zwart en als we dan al op aardige hoogte zijn krijgen we een geweldig eerste zicht van dit park. Ongelofelijk moment. 

Hierna is er een route door het park met veel super prachtige punten. Dit park wordt snel het hoogtepunt van China voor mij. 
Verder doe ik telkens bij startpunten wat doorlopen om de Chinese horde voor te blijven. Verschillende buitenlanders doen dit en we waarschuwen elkaar met ‘the horde is coming’. Dit zijn dan grote groepen Chinezen met een gids die vaak een speaker of megafoon bij heeft. 
Het is met alle mooie aangelegde paden ook geen standaard natuurpark meer en erg simpel rond te lopen. Overigens zit er in dit park ook een Mcdonalds en een KFC, om even aan te geven hoe toeristisch het momenteel is. 

Naar het volgende punt moet er weer een stukje met de bus worden gereden. 
Hier ben ik al eerste in een bus en dan kan ik alsnog een halfuur wachten totdat deze vol zit. 

Het volgende stuk van de route is naar Tianbo mansion.
Onderweg lopen met een ouder Zwits koppel die een Chinese gids hebben voor twee maanden. 
De gids spreekt erg goed Engels en nadat we elkaar weer tegenkomen zegt hij tegen me: ‘Alaaf!’
Hiermee verbaast hij me en verdient meteen veel respect. Hij heeft twee keer carnaval gevierd in Maastricht. 

De volgende stop is Tianzi berg, wederom eerst een stuk met de bus. Ook bij deze route zijn weer veel mooie uitzichten.
Ik zou met de kabelwagon naar beneden gaan maar alles is zo snel gegaan dat ik besluit te lopen. Onderweg kom ik wat westerlingen tegen (zeldzaam) en we praten even. Eén van de meiden heeft een kras op haar been van een wilde aap op het pad waar ik dadelijk dus ook kom. 
Het is bekend dat hier ‘wilde’ apen zijn maar dat de mensen aanvallen is een tweede. Waarschijnlijk territoriaal gedrag.
Ik kom later deze aap ook tegen maar hij (of ik) blijf op afstand. 

Beneden kom ik bij de monkey garden. Hier zit het inderdaad helemaal vol met apen. Ze zijn niet erg verlegen en komen dichtbij (ze willen vooral eten). Erg gaaf. 

Dan nog een paar kilometer vlak teruglopen en dat vlak bevalt m’n knieën wel. 
Prachtige uitzichten, de zon is al achter sommige pilaren wat een mooi effect geeft. 
Bij het einde nog even rustig en dan met de bus terug naar het beginpunt en weer naar het hostel. 

De avond is rustig. M’n volgend hostel heeft geannuleerd, want dat kan in China, en ik moet een nieuwe zoeken. Verder proberen wat te herstellen van het vele lopen. 

Dit blijkt de volgende dag niet helemaal gelukt te zijn en ik verlaat het hostel rond kwart over 8 in de morgen voor de volgende route. 
Deze brengt me via de andere ingang naar een kabelbaan en deze keer besluit ik deze maar te nemen in plaats van omhoog te lopen. 

Hier rondlopen en wederom prachtige uitzichten. Ik doe hier de ‘langere’ hike en het is warempel stil op sommige plekken. 
Na de hike moet ik de weg naar beneden vinden en weer een uur naar beneden lopen. Ondertussen ook weer apen ook het pad, deze lijken nog redelijk agressief. 

Eenmaal beneden bij een plek met meer apen een pauze houden en vervolgens zo'n 2 uur langs de rivier/beek lopen. 
Echt een prachtig park. 
Het is pas zo’n kwart over twee wanneer ik klaar ben met wandelen maar m’n benen vinden het wel genoeg geweest en tevens komen er nog twee dagen aan met flink wandelen. 

Vandaag dus nog een film (lekker drama met Manchester by the sea) en vooral relaxen. Ook de gemiste slaap van de trein kwam aan. 

De volgende dag dan ook wat later beginnen en rond half 12 wacht ik op de bus die me brengt naar de ‘Grand Canyon', die van Zhangjiajie dan. 
Hier is ook de hoogte en grootste ‘skybridge' ter wereld. 
Deze ga ik eerst op. Je krijgt hier speciale hoezen voor je schoenen, als ik aan kom lopen graaien ze meteen naar een ander vak voor grotere hoezen. Toch wel weer grappig dan.

Dan de brug zelf over. De brug zelf is imposant en ook erg hoog. 
Je kan hier dus door de vloer naar beneden kijken wat wel gaaf is maar het uitzicht is na twee dagen in het park nou niet zo speciaal. 

Na deze brug naar beneden met een creatieve route en een lift en dan kunnen we door de Canyon lopen. 
Deze is wel weer prachtig met kliffen en een rivier die er door heen loopt. 
Ook maak ik hier een vriendje op het eind in de vorm van een Chinees jongetje. We zwaaien meerdere malen naar elkaar en zeggen ‘hello' en hij is niet meer van me weg te slaan. Z’n moeder maakt ook wat foto's. 
We gaan met de boot om de rivier weer terug over te steken naar de weg. Vandaar uit op naar een bus en kom ik m’n nieuwe maat weer tegen.
De bus is vol maar hij staat midden in de bus te huilen en wanneer die wat zegt begint iedereen te lachen. Hij wil schijnbaar niet bij z’n moeder zitten maar bij z’n nieuwe vriend. 
Zo zit dit jongetje de komende 45 minuten bij mij op schoot. 

Eenmaal aangekomen terug in het dorpje neem ik afscheid van m’n maat en ga zelf weer door. Deze dag alleen nog rustig aan doen. 

De volgende dag is het 1 oktober en de nationale dag. 70 jaar geleden is de republiek China zoals nu van start gegaan. Er is een grote militaire parade in Beijing en het hele land heeft nu een week vakantie. 
Het hele land... 1,4 miljard mensen hebben vakantie. Het wordt een stuk drukker bij de toeristische plekken vanaf nu.

Ik pak de bus naar Zhangjiajie stad waar ik de laatste nacht verblijf, onderweg kan ik de parade al met m’n buurman meekijken op zijn telefoon. En daarna in de straatjes hoor ik het ook overal. 
M’n hostel in de stad is Aishang en het is eigenlijk meer een hotel en tevens drie keer niks omdat dit als één van de laatste beschikbaar was toen m’n vorige geannuleerd was. 

Vandaag nog met de kabelwagon naar Tianmen mountain. Bij het kabelwagonstation wordt de parade op een groot scherm uitgezonden.
Deze kabelwagon is volgens sommige de langste ter wereld en duurt maar liefst een halfuur. Als we wat sneller omhoog gaan pakt de Chinese vrouw langs me m’n been vast omdat ze bang is en doet op een rare manier gillen.
Dit draagt allemaal bij aan de ervaring van deze rit. De uitzichten zijn overigens spectaculair. 

Op de berg zelf is het erg toeristisch en druk maar we zijn dan ook dichtbij de top en hebben mooie uitzichten. 
Erg mooi hier zijn de 999 steps naar beneden vanuit een gat in de berg en deze pak ik dan ook. 

Na al het lopen van de afgelopen dagen vind ik het nu wel genoeg geweest en beloon ik mezelf met bier en series. 

In de avond nog naar buiten om te kijken wat er te doen is met de nationale dag. Vooral veel rode vlaggen en bij het station staan buiten een stel mensen karaoke te doen waar ik even bij sta. 

De volgende dag met de nachttrein naar de volgende bestemming.