Moskou

Moskou:

Rond 13:15 lokale tijd is de aankomst in Moskou. 
Ook hier werkt de metro simpel en deze brengt me een heel stuk dichterbij het hostel. 
Nadat ik het metro station uitloop meteen bij de Christus Verlosserskathedraaal. Na al deze kathedralen, en wat er nog aankomt, mag iemand mij daar ook van verlossen.

Het is nog zo'n 20 minuten lopen en na wat zoeken, het adres op Google maps bleek verkeerd, kom ik aan bij hostel Kremlin lights.
Het lijkt wat amateuristisch.. ze krijgt het creditcard apparaat niet aan de praat en vraagt of ik contant kan betalen. Tevens moet ik apart vragen voor een kluisje en moet ze eerst deze sleutel vinden. Later blijken ze wel erg vriendelijk te zijn maar toch licht apart hostel. 
Na twee weken wordt het ook eens tijd om m’n kleren te wassen. Voor zo'n €5,70 wordt dit verzorgd. 

Dan wat inkopen doen. Ik blijf hier tot vrijdag (het is nu maandag) dus kan voor een paar dagen inkopen. Onder andere eieren, spek en gelukkig vind ik ook erwtjes.
Tevens neem ik een fles whisky mee voor in Moskou en daarna. Ook was deze in de aanbieding dus laten liggen is geen echte optie. 
Vandaag niet meer veel doen en vooral wat bij het hostel blijven. 
Het speeltuintje voor hostel wordt schijnbaar als zoenplek gebruikt. Twee koppels maken er gebruik van. 

Ik niet en hou het bij Netflix en slapen. 

Dag 16:

Rond 10 uur uit bed en dan langzaamaan douchen en ontbijt maken. Voor de komende dagen staat eieren met spek op het menu. 
Eén van de werknemers, een iets oudere vrouw, bemoeit zich met hoe ik m’n eten klaar maak en zit aan de knoppen als ik even ergens anders kijk. Verschrikkelijk irritant. 

Dan begint de trip van vandaag en deze gaat met de metro naar de ‘All-Russian-Exhibition-center'. Een soort park met diverse aparte gebouwen en musea. Zoals ook het wereldbekende museum van brood. 
Terwijl ik langs de eerste gebouwen loop draait op de speakers muziek van de Beatles. Iets wat ik onverwacht vind, maar niet erg. 

Ik weet niet waar alle gebouwen voor zijn maar het is een mooi complex en zeker een bezoekje waard.
Bij één of ander groot gebouw ga ik naar binnen. De beveiliger spreekt geen Engels maar we komen samen nog net eruit. Het blijkt een museum voor Slavische talen te zijn.
Bij elk groot gebouw is trouwens beveiliging met metaaldetectoren. Ook de stations. 

Na dit niet zo boeiende museum door over het complex en bij het aquarium is er even internet en dan de lokale contacten updaten.
Later pak ik de metro naar Izmaylovskaya. Dit is een flink park en hier helemaal doorlopen. 
Daarna met de trein (en wat hulp in nonverbale taal) naar de metro en terug richting hostel. 

Nog net op tijd bij het hostel binnen en een kwartier later begint het te stormen. M’n avondeten bestaat uit erwtjes met kip en dan wordt de tablet erbij gepakt voor m’n beste vriend Netflix. 

Voor morgen vast een boeking plaatsen bij een ‘free' walking tour. Verder ook vast het verblijf en vervoer van de volgende bestemming plannen, het Baikal meer, wat iets moeilijker blijkt dan anders maar ik zou daar nu een hostel moeten hebben met zicht op het meer. 
Dan een Indische invasie in de keuken. Ze hebben 10 pizza’s besteld bij Domino's. Deze indasie zorgt ervoor dat ik moet verhuizen. 

De nieuwe kamergenoten zijn Engelstaligen wat erg welkom is. 
Andere Russische kamergenoot vraagt om een sigaret en wanneer ik hem er één geef is hij helemaal in z’n nopjes. 

Diep in de nacht in één keer een ander geluid… het snurken van iemand dat wel aangesloten lijkt op een speaker. En daar blijft het niet bij, ook een soort kreunen komt erachteraan in een erg luide vorm. Het lijkt bijna roepen. Deze man maakt in z’n slaap de hele kamer wakker en iedereen zit stom van verbazing te kijken hoe een mens dit geluid kan maken en zelf door slapen. Er komen zelfs korte zinnen bij die ook weer met hoog volume worden uitgebracht. 

Ik maak hem wakker en vraag of hij kan draaien, niet dat het alles oplost maar het scheelt weer wat.

Dag 17:

Ik had eigenlijk om half 11 een walking tour gepland, deze sla ik alsnog over om wat slaap in te halen na deze rare nacht. 

Ik heb het met de receptie over deze snurkende/kreunende man. Deze spreken we toevallig nog en hij geeft aan dat hij slechte dromen heeft. De receptioniste denkt echter dat drank de oorzaak is. 
Hopelijk vannacht minder erg. 

Vandaag erop uit en eerst naar het Kremlin, wat dus vanaf hier op loopafstand is, het blijkt zo'n 10 minuten te zijn en dan in de rij staan. 
Ik sta zo’n halfuur in de rij en dan blijkt het de verkeerde rij te zijn. 
Er zijn hier verschillende delen die je kan bezoeken en dit is een speciale. Dan heb ik de goede gevonden en daar is het zo'n 10 minuten wachten. 
Ik sta vooraan en dan opeens gaat de kassa dicht. Ze neemt even een halfuur pauze. Oftewel de hele rij op naar de volgende rij. Man man man.
In de nieuwe rij sta ik voor een paar Belgen en daar even een praatje meemaken. 
Dan eindelijk het ticket en naar de ingang. 

Daar opnieuw in de rij staan. 
Gelukkig maar een minuut of 2.

Dan, eindelijk binnen! 
Ik wil hier zoveel mogelijk rondlopen maar een groot deel van het complex is door militairen afgeschermd. Ik heb m’n waterpistool niet bij me dus het zal geen koude oorlog worden. 
Dan maar naar het toeristische gedeelte en dat bestaat eigenlijk voornamelijk uit kerken en kathedralen. Hier binnen veel afbeeldingen van mannen. Nouja, beter dan van kinderen in ieder geval. 
Ondertussen groeit mijn hekel aan al de Chinese toeristen, wat hopelijk niet racistisch is. Ze kijken niet waar ze lopen/ staan en stinken vaak ook nog. 
Het laatste wat ik bedoel in de Kremlin is het Tsaar kanon. Er staan hier sowieso veel kanonnen en dit is een erg grote. Gaaf opgezet. 
Het Kremlin uit en met wat miezer doorlopen. Bij de zijkant nog een monument voor de onbekende soldaat. 

Dan naar het hoogtepunt van Moskou, net Rode plein. 
Wauw. Geweldige gebouwen en erg imponerend zicht. 
Nog een deel van het Kremlin en wat meer gebouwen maar ik durf niet te zeggen waar alles voor is (daarvoor was de walking tour dan handig geweest).
Wel is hier het mausoleum van Lenin en natuurlijk de St. Basil’s kathedraal. 

Hierna loop ik wat door en kom bij Gum, een winkelcentrum, maar dat is niks voor mij en wordt snel weggegumd van het lijstje. 
200 meter van het Rode plein bekant een kleine vuilnisbelt. Flink contrast. 
Daarna wat eten in een soort winkelstraat met allemaal lichtjes en bloemen. Ik bestel één of andere lokaal gerecht (pekelni?) met aardappelen. Het blijkt een soort pastadeeg met vlees te zijn.

Ik zoek nog een voetbalshirt maar er zijn alleen dure shirts dus helaas geen succes. 
Dan terug naar het hostel lopen en de regen begint een stuk erger te worden. Het ziet er niet naar uit dat het snel op gaat houden en ik moet vanavond nog weg dus door deze bui heen wandelen, zo’n halfuur. 
Best wel lekker eigenlijk na een tijdje en eenmaal bij keer hostel helemaal doorweekt. 
De receptioniste schrikt en helpt en zo belanden m’n kleren in de droger. 

Nog even kort ontspannen en dan opfrissen en klaarmaken voor vanavond. Ballet bij het Bolshoi theater! 
M’n meegenomen bloesje doe ik zelfs strijken en zo tiptop eruit zien voor dit bezoek. 
De receptioniste belt voor mij een taxi en dan vertrekken naar dit bekende theater voor de show genaamd Onegin.

Snel de taxi uitstappen en dan het gebouw in, ik kom eerst bij het oude gebouw en daar moet ik dus schijnbaar niet zijn, daar is altijd opera. Het nieuwe gebouw ziet er geweldig uit en ik ben benieuwd wat ik hier ga treffen.
Veel net geklede mensen met mooie jurken of in pak, al hebben sommige ook gewoon een trui. Met m’n witte blouse pas ik er dus goed tussen. 
Het kaartje dat ik heb weten te bemachtigen was niet goedkoop, rond de 65 euro, maar waarschijnlijk wel het goedkoopste. Hiervoor kan ik helemaal naar boven lopen waar ik wel weer op de eerste rij zit. Dit tussen een stel vrouwen van 50+.

Dan begint de show, het orkest speelt en het doek gaat op. De eerste ‘act' is meer een soort standaard romantiek, maar we zullen zien waar het naar toe gaat. Overigens heb ik dat vooral vantevoren gelezen, ik zou het er misschien net uit kunnen halen. 
Wel echt indrukwekkende dansbewegingen, blijft m’n ding niet maar chapeau.

In de pauze flinke dorst en naar de uitermate chique bar. Bier verkopen ze hier niet en whisky kost rond de 8 euro. Valt nog mee maar ik hou het toch bij een flesje cola, helaas.
Ondertussen mensen kijken. Net geklede mannen met een veel jongere dame in de arm en dan duidelijk weer wat toeristen. 

Act 2 en 3 zijn iets minder standaard al is het natuurlijk geen heel diep verhaal. Wel gaat het nog om redelijk interessante karakters. Uiteraard vooral drama en er ook Arnold Schwarzenegger komt er niet in voor. Ook lijkt het voor mijn ongetrainde oog dat het vaak dezelfde bewegingen zijn. Ondanks dat toch een erg gave ervaring en blij dat ik het heb meegemaakt. 

Teruglopen en nu over het Rode plein in het donker. 

Dag 18:

Rustig aan doen. Laatste volledige dag in Moskou maar heb eigenlijk alles gezien wat ik wilde zien en vandaag nog wat rustig aan en in de buurt rondlopen om met wat locals te praten. 
Ook weer de eerste keer m’n favoriete nummer draaien en verder maar zien wat het wordt. 

Ik beland onder andere nog bij Rusapart en een militaire flat alvorens ik te bed ga.  
Hoewel het Moskou heet, is het nog aangenaam warm. 

Dag 19:

Opstaan, afscheid nemen, douchen, klaarmaken en gaan. De trein vertrekt omstreeks 1 uur in de middag dus geen haast. 

Inkopen doen en naar de trein. Er is kokend water binnen dus wat noodles, wat cola voor bij de whisky en voor nu wat pannenkoeken. Die kan je hier gevuld en opgerold als een burrito zo kopen. Probleem is dat de inhoud er alleen in het Russisch erop staat. Gisteren had ik ei met wat dingen, smaakte best prima. Nog afwachten wat dit wordt (spoiler: appel met kaneel).

De trein is redelijk simpel gevonden en m’n rug is blij als ik eenmaal bij de goede wagon ben. 
De hoofdstad kan verlaten worden en op naar Siberië, gelukkig vrijwillig.