Busan

Busan:

In het vliegtuig zit ik langs een oud maar lief vrouwtje. 
De vlucht duurt nog geen uur en dat uur wordt vooral slapend doorgebracht. Wederom.

Aankomst in Busan! Busan ligt in het zuiden van Zuid-Korea aan de kust en staat onder andere bekend om z’n visproducten.
Met het openbaar vervoer, en twee keer overstappen, kom ik uit in het centrum van Busan of in ieder geval de wijk Seomyeon.
Dan nog even lopen en zo kom ik bij m’n hostel voor de komende drie nachten en meteen laatste nachten in Korea, Dynamic hostel. 

Dit is geen standaard hostel maar een penthouse hostel op de 36e (hoogste) verdieping en ik heb hier een kamer voor 2 personen. Er is momenteel geen ander persoon in deze kamer dus een privé kamer. 

Na wat ontspannen doe ik eten halen en dit wordt een wandeling van zo’n drie kwartier om van de stad te genieten. 
Het eten wordt minder spectaculair en een soort kant-en-klaar eten maar dan rijst met verschillende soorten vlees en groente. Dit samen met een Desperados.

Avond rustig aan afsluiten. Ik heb geen andere gasten gezien (ook al ben ik meerdere uren in de algemene ruimte geweest) en alleen wat kleine geluiden gehoord.
Nu eigenlijk wel lekker omdat ik met m’n hoofd voor een deel al bij de volgende bestemming ben. 

Dag 51:

Ontbijt met toast en twee eieren en ook vast een wasje aanzetten. Het voelt wel erg huiselijk zo. 
Nog wat schrijven en later op de dag toch nog erop uit. 

Ik pak de metro naar Gamcheon Culture village.
Hier rondlopen tussen deze aparte straatjes en huisjes waar ook graffiti en vanalles is. Erg mooi. 

Teruglopen richting strand en hier een wandeling over het strand genaamd Songdo(?).
Erg mooi en het is nu wat rustiger omdat het wat bewolkt is maar alsnog mooie zichten.
Ik wandel lang door en na een tijdje toch maar de metro pakken. 

Ik heb simpel (maar volgens mij gezond) avondeten en buiten het ontmoeten van m’n kamergenoot gebeurd er weinig in de avond.
Ook nog even communiceren met iemand uit Hong Kong en volgens haar valt de situatie daar allemaal wel mee. In tegenstelling tot wat het nieuws zegt. 

Dag 52:

Rond half elf toch maar uit bed gaan en een ontbijtje maken. Nog even Netflix kijken en dan een douche nemen om rond half 1 naar buiten te gaan. 
Heerlijk dit leventje. 

Aanlopen en tussendoor naar podcasts luisteren wat in dit geval de ‘dik voor mekaar show’ is. Lachend over straat en in de metro wat er misschien raar uit ziet maar daar maak ik me geen zorgen over.
Na de metro WiFi zoeken en daarmee kom ik weer de juiste bus en met een sprintje kan ik deze nog halen. 
M’n eerste stop is de tempel Yonggungsa. Een tempel aan de zeekant wat voor prachtige zichten zorgt. 

Daarna met de bus en metro een ander soort stop, het is geen flesje water maar ik ga naar de spa.
Busan staat schijnbaar ook bekend om z’n spa’s en misschien wel de bekendste is Spa Land in Centum City (bijna net zo mooi als ‘City Centrum’).
Hier kan ik voor 17.000 Won, zo'n 14 euro, 4 uur rondlopen.
Ik krijg wat relax kleren, door deze bruine outfit lijk ik naar eigen mening een zwerver, maar ze zitten wel prima.
Er is een deel voor mannen, vrouwen en beiden. Het gedeelte voor beiden zijn vooral sauna’s en de ‘per geslacht’ zijn baden. 
Hier is het de bedoeling dat je in je Adamskostuum gaat naar de baden en dit doe ik dan ook.
Bij het begin wat raar maar daarna toch erg ontspannend en heerlijke baden.
Later met kleren aan ook genieten van de sauna’s en omdat ik nou toch bezig ben ga ik hier ook naar de kapper (zeker niet m’n favoriete kapper…) en eet later nog wat dumplings met bier.
Dit bezoek afsluiten door nog eens van de baden te genieten.

Hierna weer met de metro terug en daarna door de regen lopen.
Ik wil als laatste maaltijd in Zuid-Korea nog gefrituurde kip en dit wordt na een tijdje gevonden
Dit heerlijk in het hostel opeten.

Ook nog wat praten met praten Koreaanse kamergenoot die traint om bij de politie te werken. Niet dat dat in Korea erg nodig is, maar toch. 
Na dit gesprek voor de laatste keer slapen in Zuid-Korea. 

Dag 53:

Weer een keer wakker worden van de wekker en klaarmaken voor vertrek. 
Nog kort afscheid nemen van m’n kamergenoot de agent en het hostel verlaten. 
In de regen naar het metrostation en met een paar keer overstappen ben ik weer terug bij het vliegveld waar ik een paar dagen geleden ook was. 

Na het inchecken word ik omgeroepen om m’n tas te checken. In Zuid-Korea geven ze na het inchecken altijd aan dat je een paar minuten moet wachten terwijl ze je ingecheckte bagage controleren, overal controleren ze uiteraard maar als er hier iets is doen ze dus samen de tas openmaken in plaats van zelf. 
Nadat ‘passenger Leon' (helaas niet Pelgrim, benieuwd hoe ze dat hadden uitgesproken) zich heeft gemeld ga ik mee naar de douane en ze denken dat ik een e-sigaret erin heb terwijl deze in de handbagage hoort. 
Deze vraag wordt drie keer gesteld en ik zeg drie keer nee en ook m’n powerbanks heb ik al in m’n handbagage. 
Ze gaan dan de tas in en uiteindelijk blijkt het om m’n laserlampje te gaan (geen idee waarom ik die bij heb, maar ooit komt dit kleine ding misschien wel van pas). Dit is oké en zo is dit spannende avontuur ook weer ten einde. Deze Nederlander heeft helaas voor de douane geen drugs bij.

Dan de gewone douane door. 
Hier wordt m’n tas drie keer doorzocht en nemen ze m’n tweede aansteker af. 
Gelukkig heb ik geen kort lontje. 

Nog wat eten en dan het vliegtuig in. 
Wanneer we aanrijden staan er en aantal van het personeel het vliegtuig uit te zwaaien. 
Ook een mooi afscheid van Zuid-Korea. 

De mensen in Zuid-Korea waren anders dan ik had verwacht (ook een stel leuke uiteraard, ook erg gaaf om Hoon weer te zien), ondanks dat is het een erg mooi land met verschillende prachtige bezoekpunten en heerlijk eten, al gebruiken ze in dat laatste wel veel Koreander.