Thailand reis 18-08-2016

Dag 1:

Donderdag 18 augustus is het dan eindelijk zo ver, de langverwachte reis naar Thailand!
Één week eerder zijn er nog aanslagen geweest in Thailand, onder andere in het plaatsje Hua Hin wat later op de reis in de planning staat. Dit drukt de pret echter niet en er zijn al verschillende geruststellingen hiervoor geweest. We gaan dus zelf knallen!

Om 14:15 vertrekt het vliegtuig en begint de lange vlucht. De vlucht duurt elf uur. Gelukkig zonder vervelende buurman omdat het vliegtuig half leeg is, veel mensen hebben dus twee stoelen per persoon. Eten en drinken wordt verzorgd door de stewardessen en verder is er de keuze uit een stuk of 70 films waaronder ook recente blockbusters, vervelen hoeft niet.

Slapen is een moeilijkere opgave. Zelf heb ik in hele vlucht 5 minuten geslapen. Achteraf is dit zelfs meer was dan de meeste mensen.
Ook krijg je spierpijn van hier tot Tokyo (al is dat nu niet zo ver). Ondertussen met wat mensen van de rondreisgroep kennismaken. Gelukkig ziet de piloot ze niet vliegen en komen we inderdaad na ongeveer elf uur aan. Lokale tijd 06:15. Temperatuur bij aankomst rond de 28 graden.

De groep bestaat uit 25 mensen, 15 vrouwen en 10 mannen. Op 3 personen na is iedereen tussen de 20 en de 40. Na het ophalen van de bagage worden we opgehaald door de altijd vrolijke Pannee. Uitspreken van de g blijkt erg moeilijk dus wordt het Leon Pelkrim. Even later in de bus staat de tweede reisleidster, de Belgische Monique, op ons te wachten. De bus vertrekt naar Bangkok en Pannee begint met een openingsspeech. Als ezelsbruggetje voor haar naam moeten we panini gebruiken. Tevens zorgt ze voor veel hilariteit, onder andere door haar geweldige lach en de paar Nederlandse uitspraken die ze kent. Het liedje ‘Vader Jacob’wordt ‘Broeder Jacob’.

Na ongeveer een halfuur komen we aan in de stad Bangkok. Hier kan iedereen z’n ogen uitkijken; prachtige hotels en villa’s omringt door armzaligere woningen die je het beste kan omschrijven als krotten. Een zonsvloed aan mensen en geen 10 meter straat te vinden zonder een tentje (of buitenbarbecue) waar je kan eten. Bij aankomst bij het hotel moeten we uit de met airco uitgeruste bus stappen. Het zweet staat spontaan op je voorhoofd. Bij het hotel is er nog even tijd om op te frissen en om te kleden en daarna meteen door. Als opening voor de reis wordt gestart met een boottocht. Ondertussen de mensen van de groep leren kennen. Leuke uitdaging, ineens 24 nieuwe namen. Van de 25 mensen blijken er wel weer 7 uit Brabant te komen.

Na een korte wandeling wordt de boottocht gestart en kan iedereen nog een keer z’n ogen uitkijken. In Bangkok is zien een fijn zintuig, ruiken iets minder. Het stinkt behoorlijk in de stad, op de rivier is de geur voor een groot deel benzine. Veel van de kleine boten varen met een grote vrachtwagenmotor achter op de boot. Na een tijdje in Bangkok wen je wel aan de geur.           
De tocht is prachtig, veel tempels en andere mooie gebouwen. Veel tempels zijn met goud versierd en overal is Boedha te zien. Het is wel een dunnere versie dan in Nederland voornamelijk bekend is. Wellicht komt dat door het vele rijst eten. In de werkelijkheid zit er nog een heel verhaal achter en is de ‘dikke Boedha’ eigenlijk een monnik.
Onderweg wordt nog een varaan (denk kruising leguan en krokodil) gespot die een vis aan het verorberen was. Na de boottocht wordt gegeten bij een restaurant met een heerlijk buffet. Bij dit restaurant was wifi waardoor het ineens erg stil is aan tafel. Wel wordt er een Magikarp gevangen.

Daarna de weg vervolgen naar de Wat Arun, een oude tempel vooral gemaakt van Chinees porselein. Aan het eind van dit bezoek begint het te regenen. Het is momenteel regenseizoen in Thailand dus regen zat er al in. Regenbuien kunnen soms dagen duren tijdens dit seizoen. Na 5 minuten besluit ik zelf om een paraplu aan te schaffen. Na de onderhandeling en de aanschaf wordt de paraplu (met een prachtig beertje erop) uitgeklapt, tien seconden daarna is het droog.

Overigens is de munteenheid van Thailand de Baht. 1 euro is ongeveer 40 Baht. Bij een restaurant was een flesje cola ongeveer 40 Baht. Bier was helaas wel rond de 120 Baht, maar je moet er wat voor over hebben.

Dan is er gelukkig even tijd voor wat rusten bij het hotel. Waar ook de mogelijkheid was om te gaan zwemmen in een buitenzwembad op de 3e verdieping. Zelf heb ik na bijna 36 uur wakker te zijn even een uurtje geslapen. ’S Avonds staat er nog een dinnercruise op de planning. De dinnercruise heeft een mooi uitzicht, overigens moet je mooi niet teveel gebruiken als woord in Thailand, het betekent namelijk schaamhaar.
Het eten is niet al te verrassend rijst. Chicken 7/10, chicken with rice 8/10. Overigens raak je de rijst verder wel beu als je elke dag 2 maaltijden met rijst eet. Maargoed, je reist. Na het eten is er een dans van verschillende Thaise vrouwen. Het was erg mooi (de Nederlandse mooi) om te zien, dat geldt ook voor de dans. Ze kunnen hun handen verder buigen dan gezond is. In totaal een mooie cruise met het leren kennen van verschillende gerechten. Daarna naar het hotel waar het niet moeilijk is om in slaap te vallen.

Dag 2:

De tweede dag begint met een heerlijk ontbijt, in plaats van rijst de keuze uit eieren, bacon, chicken sausage en andere lekkernijen en ongezondheden. Als eerste staat een bezoek aan de gouden Boedha bij een tempel op bezoek. Je mag bij de tempel binnen maar de schoenen moeten wel uit. De gouden Boedha zelf is prachtig, je mag niet te dicht bij het beeld staan, of je moet gaan zitten. Dit geldt zo voor veel beelden in verband met respect. Tevens mag je ook niet met de voeten in de richting van de Boedha zitten. Hierna lopen we door Chinatown.

Na dit bezoek gaan we naar het paleis. Hier is het altijd stervensdruk met voornamelijk Chinezen, het is moeilijk om een foto te nemen zonder eentje erop.
Het paleis bestaat uit meerdere gebouwen met binnen verschrikkelijk veel beelden en bladgoud. De gebouwen zijn ontzettend mooi en met veel detail. Het is ook duidelijk te zien dat de efteling van deze cultuur/stijl inspiratie heeft opgedaan.
Een ander groot trekpleister is de Emerald Boedha. De naam doet anders vermoeden maar het beeld bestaat volledig uit jade. Het beeld is ongeveer 60 centimeter en staat op een prachtig altaar van 4 / 5 meter hoog en heeft momenteel een regenjas van goud aan.

Na het paleis moeten we nog wachten op de bus en hier wordt een eekhoorn bijna evenveel gefotografeerd als beelden in het paleis. Zelf bestel ik een sinaasappelsap waarvan het glazuur van je tanden springt. Daarna gaan we met de bus naar Ko van Kessel, geen broodje/kroket van Ko helaas maar wel een fietstocht. Met een paar Thaise gidsen fietsen we door Bangkok. Het gaat van straatjes met mooie tempels erin naar erg smalle straatjes waar de was of energiekabels boven je hoofd hangen. Prachtig.

’S Avonds is er een travestietenshow maar deze wordt door mijzelf en een stel anderen overgeslagen. We besluiten om met 6 man te gaan eten en dan nog een drankje te doen. We kiezen voor westers eten en het wordt een mixed grill, tegen alle verwachting in is deze niet taai..........

Na meer slechte woordgrappen gaan we door voor een drankje. Hoewel ik bij dit stuk een stel details ga weglaten was het een erg interessante avond en tevens erg memorabel.
Er was onder andere bier, Jagermeister en rum.

De volgende dag moet er om 6 uur worden opgestaan om de koffer in te pakken en ontbijten en om 7 uur bij de bus.

Dag 3:

Een halfuur na de eigenlijke vertrektijd van de bus word ik wakker. De wake-up call is me volledig ontgaan dus wordt er op de deur geklopt door de reisleidsters. Met nog niet alle alcohol uit het lichaam, toch in 2,5 minuut aangekleed en de koffer en tas ingepakt, we moeten immers nog een aparte tas inpakken voor de jungle waar we vandaag naar toe gaan. Eerst schuld betuigen aan de groep en daarna lekker zitten. Dit belooft een erg zware dag te worden.

Onderweg naar de jungle is de eerste stop: een markt. Deze markt staat op een rails waar de trein nog steeds voorbij komt. Op de markt kan je erg veel producten halen. Onder andere kikkers en inktvis. Bij het eind van de markt staat het treinstation, uiteraard hebben we het zo uitgestippeld (ondanks het latere vertrek….) dat de trein net aankomt. De markt wordt leeggehaald en de tentjes die over de rails hangen werden ingeklapt. Interessant om te zien. Op de vraag waarom ze op de rails de markt hebben komt geen duidelijk antwoord, maar eerlijk is eerlijk; wij hebben er daardoor wel een bezoek aangebracht.

Hierna toevallig op naar de tweede markt. Wederom is dit geen gewone markt, naar deze markt worden we met een boot toegebracht en de markt staat bekend als de drijvende markt. Verschillende van de kraampjes zijn boten in de rivier.

Thailand heeft in de tweede wereldoorlog veel te merken gehad van de tweede wereldoorlog, dit is even een bruggetje naar de volgende bezienswaardigheid; The bridge on the river Kwai.
Leuk feitje hierbij, de geallieerden dachten dat de Thaise mensen deze rivier ‘Kwai’ noemde. Daardoor is deze naam blijven hangen, echter is Kwai het Thaise woord voor rivier. Het is nu dus rivier rivier.              
Voordat we de brug op kunnen, eerst eten. Deze keer is er ook friet en dit pakt dan ook 95% van de groep. De brug zelf is prima maar vooral het verhaal erachter maakt het reuze interessant.
Na dit bezoek gaan we verder naar het museum en een begraafplaats voor oorlogsgevangen die in de oorlog zijn gestorven onder de bezetting van de Japanners.

Volgende stop: Jungle. Hoewel de dag persoonlijk nog steeds erg zwaar is door de avond ervoor, is deze een stuk verbeterd door het nieuws dat PSV gewonnen heeft en Ajax verloren van Willem II. De enkele ajaciden in de groep vinden dit minder leuk.
Na een ritje van ongeveer een uur komen we aan bij de boten. In de jungle verblijven we in drijvende hotels, junglerafts. Gezien het erg moeilijk om daar met de bus bij te komen gingen we nog 15 minuten met de boot. De rivier is omringd met rotsen en bomen en het ziet er adembenemend uit. Onderweg liggen er nog een stel buffels langs de rivier.                
                                                              
Het hotel is op een andere manier een prachtige ervaring. Er is hier geen elektriciteit en dat betekent geen licht op de kamer, geen warm water en ook geen airco. Wat betekent dat je erg veel zweet. De omgeving maakt het echter allemaal waard.
Tevens kunnen we voor afkoeling de rivier in. Hiervoor is een zwemvest wel verplicht. Niet door rotsen of iets dergelijks, maar de stroming. Het is praktisch onmogelijk om tegen de stroming in te zwemmen, wat het beter maakt want op deze manier verandert het in een ‘natuurlijke’ wildwaterbaan. Aan het eind van het platform springen en dan ergens aan het einde weer erop. Hier wel opletten dat je het laatste platform niet mist, anders heb je een groot probleem. Al kan dat wel weer een mooi begin zijn van een junglebook-verhaal.                                 
Op het menu van de avond stond rijst en bier.

De nacht is zwaar gezien de temperatuur en je op je kamer overal tegen aan stoot. Verder is het ook een uitdaging om naar de wc te gaan met alleen een zaklamp. De douche met koud water is ook niet alles. Dit alles draagt wel bij aan een geweldige ervaring. De muggen zijn een stuk minder maar op het moment van schrijven heb ik zelf nog geen muggenbulten *afkloppen*. Het is een prachtig gevoel om met jungle-geluiden te gaan slapen en wakker te worden.

Dag 4:

Dag 4 belooft al volgens de planning een prachtige dag te worden met de hellfire pass en watervallen. Zover is het nu echter nog niet. Eerst op een vroeg tijdstip wakker worden maar door de koude douche gaat de slaap snel weg. Daarna toch nog even een halfuur op de hangmat liggen met een prachtig uitzicht en jungle-geluiden.

Al het eten en drinken dat bij het hotel aanwezig is moest per boot gebracht worden dus we hadden er niet teveel van verwacht. Echter smaakt het uitermate goed en was het een keer geen rijst. Tijdens het ontbijt krijgen we bezoek van een grote vriend. Een olifant komt water drinken recht langs de jungleraft. Geweldig moment.

Na het ontbijt begint de trip, eerst weer 15 minuten met de boot, wat zeker geen straf is, en daarna op naar de hellfire pass. De hellfire pass is een door mensen gemaakte kloof. Deze is in de tweede wereldoorlog door gevangen en Aziatische burgers gemaakt onder gruwelijke omstandigheden. We krijgen eerst veel info in het museum en daarna kunnen we zelf gaan rondlopen. Erg indrukwekkend. Onder de gevangen zaten ook erg veel Nederlanders. Na afloop van de tocht de dorst lessen en door naar de watervallen.

De watervallen zijn verdeeld in 7 verdiepingen. Je kan hier zelf kiezen hoe hoog en ver je wilt gaan, de totale tocht is 2 kilometer met soms ruw terrein. Hoewel de watervallen niet hoog zijn, is het wel een prachtig aanzicht. Het water is erg helder en er zwemmen veel vissen in, ook kan je overal zelf zwemmen. Tijdens het zwemmen of pootjebaden word je wel gebeten door de vissen, deze halen bijvoorbeeld het eelt van je voeten. Grappig gevoel maar erg leuk.
Met een stel man beginnen we de tocht en wilden uiteraard naar de top. Voor enkele mensen blijkt het toch te zwaar en stoppen bij andere verdiepingen. Vanaf niveau 5 is het nog ongeveer 500 meter en dit was een groot deel rotsen en boomstammen waar je moet klimmen. Extreem vet! Het zweet zit overal en door een miscommunicatie heb ik zelf maar een half flesje water bij vanaf het begin. Eenmaal boven aangekomen meteen het water in en door de rotsen navigeren naar een bassin. Deze zijn er erg veel met allemaal helder water en veel vissen. We zitten met een stel dicht bij een waterval van ongeveer 3 meter hoog en met wat handig werk klimmen we door deze waterval naar een rots met een prachtig uitzicht. Daarna weer 2 kilometer terug naar beneden. Veel zweten maar wel sportief geweest.

Die avond weer terug naar het jungle hotel om op te frissen. Het begint erg te regenen wat vanuit een afdakje een prachtig zicht was. ’S Avonds bij het hotel eten, voor de verandering eten we rijst met kip. Gelukkig is het laatste het meest veelzijdige stukje vlees. Daarna (en ook al tijdens trouwens) worden er wat biertjes besteld en is er veel gezelligheid. Eerder in de bus had ik laten vallen dat ik het spel Weerwolven bij heb en dit moest dan uiteraard gespeeld worden. Veel liegen en doodden dus. Op het eind is de bar al een tijdje dicht en zijn de overgebleven mensen nog zo sociaal om zelf de tafel af te ruimen, een afterparty blijkt te moeilijk te worden.

Dag 5:

Vroeg uit de veren en met het bootje naar de bus om aan een lange stapsgewijze reis naar het noorden te beginnen. Onderweg eerst naar een oude tempel in de oude hoofdstad. Hier is enkele eeuwen geleden de hele stad afgebrand door Myanmar (Birma). Na deze tempel gaan we naar een klein marktje met daarbij een andere modernere tempel. Deze tempel heeft binnen een Boedha van ongeveer 10-15 meter. De mensen kunnen hier lakens kopen om deze op Boedha te gooien, als offer. Er is een aparte Boedha voor elke dag van de week en de Boedha die bij je hoort is de dag waarop je geboren bent. Bij mij, maandag, is dit een talk-to-the-hand Boedha. Hierna weer door voor een aantal uur in de bus, ons nieuwe thuis. Onderweg nog een lokale specialiteit; pannenkoek met suikerspin.

Eenmaal aangekomen bij de stad staat er nog een fietstaxi op de planning. Eerste stop hiervan: insecten. Op het menu staan sprinkhanen, meelwormen, kevers en kakkerlakken. Zelf probeer ik ze allemaal. Het idee blijft erg raar maar de smaak is niet vies, vooral erg zout. Al zijn kakkerlakken erg groot.
De tweede stop is de vliegende groente, waar ze de groente klaarmaken en dan naar je bord gooien. Apart om te zien. Daarna door naar het restaurant waar een biertje werd gepakt. Hiervoor nog arm in arm gelopen met reisgids Pannee.                                                                                                                   
Deze keer viel de keuze qua bier op Leo, dit is het goedkoopste biertje schijnbaar wat ik maar niet persoonlijk opneem. Er is live muziek bij het eten en na het eten wordt er door de hele groep meegezongen en gedanst op Countryroads.

Eenmaal terug bij het hotel wordt afgesproken om nog naar de karaoke bar in het hotel te gaan. Deze blijkt tegen te vallen, het is leeg en er zijn speciale hokjes die klaarblijkelijk niet gebruikt worden voor zingen. Gelukkig is er ook een club in het hotel en bezoeken we deze. Hier moet iedereen (zelfs de mensen van rond de 35) hun ID laten zien. De club is zeker prima, het begint met een stel danseressen en daarna nog live-muziek van een band. Thaise rock, lachen. Bij de rookplek worden makkelijk 6 salamanders gespot. Na een paar uur gaan de mensen toch maar naar bed omdat de volgende dag weer vroeg begint.

Dag 6:

De laatste echte bus-dag. Maar gelukkig nog wel wat te doen. We beginnen met een tochtje door de lokale straat naar een basisschool. Onderweg zien we hoe de monniken eten en drinken krijgen van de mensen, dit is een offer wat de mensen verschillende keren moeten brengen omdat de monniken daarvan leven. Eenmaal bij de school aangekomen zien we een stuk of 400 kinderen allemaal met hetzelfde uniform en ongeveer hetzelfde kapsel. Ze zijn erg vrolijk en een stel komen naar ons toe, vooral de vrouwen met blond haar zijn erg populair. Maar op zich is dit in Nederland hetzelfde.
De kinderen, van ongeveer 9-10 jaar, spreken al aardig Engels en willen/moeten met ons praten. Er worden een stel standaard vragen gesteld en ze vroegen of we in hun schrift wilden schrijven. Erg leuk.

Hierna weer terug naar de bus met airco om anderhalf uur te rijden. Uiteindelijk komen we uit bij een complex van tempels, een nationaal park dat ook op de lijst van Unesco staat. Hier pakken we fietsen om de afstanden te overbruggen, onder het motto liever lui dan moe. Prachtige tempels gemaakt met onder andere steen van vulkanen. In dit park fietsen we rond en kunnen we bij verschillende tempels naar binnen, deze zijn allen al lang geleden verlaten. Hierna weer terug naar ons thuis, de bus. Bijna 6 uur rijden met een mooie tussenstop bij een groot meer. Hier proberen we met 2 á 3 personen ook nog de vliegende garnalen. Helaas is het niet zo dat deze garnalen vantevoren vlogen, maar er worden een stel levende garnalen samen gegooid met diverse kruiden (onder andere chilipoeder) en in een bakje gestopt. De garnalen blijven nog een tijd leven en springen simpel weg. Je moet oppassen met het eten en erg snel zijn. Ze smaken erg goed.

Eenmaal aangekomen in Chiang Rai gebeurt er nog weinig. Er is wifi bij het hotel en iedereen is moe en wil wel een keer bijkomen. Zelf om 11 uur in de avond nog even over straat gelopen om wat rond te kijken. Daarna de koffers (en een tas voor de was, nu konden we het heerlijk afgeven voor een aantal Baht) klaarmaken en de luikjes sluiten.

Dag 7:

Op dag 7 vertrekken we naar de bergstammen. De temperatuur buiten daalt onderweg flink, maar is voor Nederlandse standaarden nog steeds prima. In de bus moet de airco aanblijven, gelukkig is de sfeer warm genoeg om dit op te heffen.

Na een tijd rijden komen we dan aan bij de bergstammen en is het verschil duidelijk te zien, armzalige huizen en de mensen leven daar met behoorlijk minder faciliteiten. Eerst is er tijd voor een toiletbezoek, toevallig genoeg liggen de toiletten een paar meter van een basisschool af. Het is meteen duidelijk dat dit een heel andere school is dan die we gisteren gezien hadden. De lokalen lijken op bouwvallen en het ‘schoolplein’ is zand in plaats van betegeld. Gelukkig blijven kinderen kinderen en ze zijn dan ook erg blij om ons te zien! Ze vragen aan veel mensen hun naam en van welk land ze vandaan komen. Dit moet je dan in hun schrift opschrijven. Na een tijdje staan ze in de rij om dit te vragen, erg grappig en ook meteen een goede oefening voor je handschrift!

Na dit bezoek lopen we door het dorpje naar de shaman van het dorp. Tijdens deze wandeling komen we ook nog een paar hanen tegen in smalle kooien, deze worden gebruikt voor hanengevechten. Volgens onze reisleider gaan we dit niet bekijken dus loopt ze als haantje de voorste door naar de shaman.

De shaman werd vroeger bezocht door iedereen die ziek was, nu gaan mensen eerst naar het ziekenhuis en als het daar niet lukt dan gaan ze alsnog naar de shaman. Als groep kunnen we aangeven of iemand een pijntje of iets dergelijks heeft dat de shaman dan probeert te genezen via zijn ritueel. Heel leuk, alleen heeft niemand ineens een pijntje.                                                        
Het zal bij dit verslag nog niet opgevallen zijn maar zelf heb ik een lichte sto-sto-stotter. Dit wordt als idee geopperd en na wat uitleg (via twee vertalers!) gaat de shaman aan het werk. Hij vermeldt er al wel bij dat het bij mij anders werkt omdat er bij mij Europeaanse geesten bezig zijn. Dat vindt iedereen dan wel weer geestig…   In ieder geval, hij pakt een soort plaat en stroomt daar water op en spreekt er woorden bij. Daarna gaat hij dit water uitsmeren op m’n nek. Een apart gevoel en erg grappig om is mee te maken. Tevens denk ik dat dit een gat in de markt is als het echt blijkt te werken.! (helaas bleek de volgende dag dat het niet werkte, wel was m’n nek erg schoon.)

Na dit memorabele bezoek, wat mijn stotteren op zou moeten lossen, gaan we door na het restaurant. Ik ben erg benieuwd of ik de volgende dag nu eindelijk een vlot praatje zou hebben.        
De weg naar het restaurant is erg steil maar mooi om te lopen of met het busje te gaan. Eenmaal bij het restaurant aangekomen is er een prachtig uitzicht over de bergen. Het voorgerecht is friet en daarna komt er rijst met kip. Rijst met kip is ongeveer de Aziatische boterham met kaas.

Hierna rijden we naar de gouden driehoek. Hier komen de landen; Thailand, Myanmar (Birma) en Laos samen in een rivier die drie kanten op gaat. Het is een erg mooi gebied en we hebben meteen een korte historie van de relatie tussen de landen gehad en de oorlogen. Erg interessant. Daarna wordt de weg vervolgd naar het opium-museum. Dit mag helaas niet geprobeerd worden en toen was er voor veel ook snel de lol af. De historie/problematiek hiervan is wel interessant om kort te horen te krijgen.

Daarna terug naar het hotel waar de volgende activiteit al snel op de planning staat. Door sommigen werd er al lang naar deze activiteit uitgekeken. Al is activiteit wellicht het verkeerde woord en is passiviteit beter. We krijgen namelijk een Thaise massage. Alle spieren worden losgewrikt en het is heerlijk.

De pizza waar de dag mee wordt afgesloten is ook heerlijk.

Dag 8:

De achtste dag van de vakantie wordt gestart een bezoek aan de Witte Tempel. ‘Leuk’  denkt iedereen met veel sarcasme. Aangezien we de tempels aardig beu zijn ondertussen.
Wanneer we bij de tempel zijn staat iedereen met grote ogen en veel verbazing te kijken. De tempel is daadwerkelijk prachtig en erg verschillend van de andere tempels. Hij is er erg modern en er zit wat mooie (en niet te vergezochte) symboliek in. Helaas is de tempel binnen dicht wegens verbouwingen. We kunnen wel door wat raampjes naar binnen kijken en daar was ook te zien wat al door Monique was uitgelegd. De maker van de tempel wilde moderne symbolen/iconen meenemen in z’n tempel. Dit is als symbool voor fictie. Buiten een reusachtige beschildering van Boedha zie je in de tempel dus ook Pikachu, Star Wars, een minion en anderen. Verder zitten er nog wat gebouwtjes en het was in totaal een prachtig complex. Buiten de tempel wordt voor de tweede keer een groepsfoto gemaakt. Eerst een gewone, daarna een gekke. Terwijl het gekke van de groep tijdens de reis juist meer naar voren kwamen dan het normale. Achteraf werd bijna (of helemaal) unaniem de witte tempel tot mooiste tempel benoemd.

Daarna door naar een fabriekje/museum waar parasols gemaakt worden. Dit gebeurt hier nog veelal met de hand, tevens is dit ook de plek waar vroeger Princess Diana van het Verenigd Koninkrijk een bezoek aan had gebracht. De parasols worden beschilderd en je kan er ook voor kiezen om bijvoorbeeld je telefoonhoesje of portemonnee te laten beschilderen. Dit hebben de meeste mensen gedaan en de beschilderingen zijn echt prachtig.

Ondertussen hebben we al een aantal kanten van Thailand gezien maar nu gaan we een andere zijde bekijken, namelijk het maken van zijde. In het fabriekje waar dit gemaakt wordt werken mensen nog gedeeltelijk met de hand en zien we hoe moeilijk het is om aan zijde te komen en hoelang het bewerken duurt. Vandaar ook dat de prijzen hiervan zo hoog liggen.                                                           
Na dit bezoek kunnen we even rondlopen naar een zilverwinkel in de buurt, tevens was er ook een jade winkel. Het zilver is erg mooi maar uiteraard ook erg duur. Maar niet iedereen kwam met lege handen thuis van deze twee winkels.

Na deze bezoekjes gaan we terug naar de bus waar we voor het laatst met de buschauffeur en de busboy gingen. Deze krijgen een envelop met fooi van de groep en uiteraard moeten ze een keer mee op de foto! Ze spreken geen Engels maar lijken er wel veel lol in te hebben.

Later die dag komen we aan in Chiang Mai waar we met de hele groep gaan eten bij een restaurant met een Nederlandse eigenaar. Deze is ook zo goed om Belgisch bier te hebben. Hier is het dus geen rijst met kip maar een Amerikaanse hamburger met friet en daarbij een Hoegaarden.

Door sommigen wordt er hierna nog iets gedronken of een markt opgegaan en anderen gaan naar het hotel om bij te slapen.

Dag 9:

Wederom vroeg uit bed. Maar dit betekent dat je veel aan de dag hebt. In dit geval: Olifanten.                

Na het ontbijt worden we opgehaald door busjes en vertrekken we naar het park. We gaan naar een park waar de dieren goed verzorgd worden. Er zijn ook excursies waar je op de olifanten kan rijden of er zijn circussen waar de olifanten trucjes kunnen doen, echter worden de olifanten hiervoor flink mishandeld. En dat is waarschijnlijk nog zacht uitgedrukt. Onderweg krijgen we van deze gruwelen een filmpje te zien, de sfeer zat er daarna dus goed in.

Eenmaal aangekomen bij het park gaan de rokers (waaronder ik) bij de speciale rookplek staan. Één van de begeleiders had al aangegeven dat er een olifant is dus die van de rooklucht houdt. En jawel hoor, we staan net te roken en daar kwam ze al aan. Uniek om ze zo te zien rondlopen.             
Na wat tijd om klaar te maken begint de wandeling, we gingen eerst de olifanten voeren. Een grote mand vol watermeloen staat nu op het menu. Prachtige beesten en ze hebben ook allemaal hun eigen verhaal. De olifant die wij met een paar aan het voeren waren miste bijvoorbeeld een oor door een infectie. Daarna kunnen we de olifanten rustig gaan aaien. Ze hebben een stuk ruwere huid dan verwacht.

Onderweg komen we nog meer olifanten tegen en daarna was het tijd voor lunch.

Na de lunch heb je de mogelijkheid om mee te helpen met het schoonmaken van een olifant. Hiervoor moet je een emmer pakken en in de rivier gaan staan. Na even wachten komen de olifanten erbij en moet je water over hun heen gooien. De olifanten leken er erg van te genieten.

Het was een uniek bezoek, zoveel olifanten en je kan er zo dichtbij komen. Mooie ervaring.

’S Avonds gaat bijna iedereen weer mee uit eten en daarna is het voor sommige een marktje en voor sommige een terras. Tijdens het eten komt er eindelijk een antwoord op de eeuwige wetenschappelijke vraag: ‘Wat was er eerder, de kip of het ei?’. Het antwoord hierop is het ei want deze werd eerder op tafel gezet.

De markt is erg mooi en volgens de meesten mooier dan in de andere bezochte steden. Hier wordt dan ook veel ingeslagen. Bij het terras later is de sfeer erg goed. Het is erg leuk om te zien hoe snel je mensen leert kennen als je zoveel tijd samen doorbrengt. Ook is iedereen in voor een grapje.
Zelf bestel ik met een reisgenoot een bacardi breezer. We zijn meteen benoemd tot de breezersletjes.

Leuke avond, maar niet te laat gemaakt want morgen weer vroeg wakker worden.

Dag 10:

Een reisgenoot had het erover dat hij bij Thailand iets mist zoals De Chinese muur of de Franse Eifeltoren, een echt hoogtepunt. Gelukkig staat het hoogtepunt van Thailand vandaag op de planning, maar dan wel het letterlijke. We gaan namelijk naar het hoogste punt van Thailand.         

We vertrekken naar het Doi Inthanon Park. Het park begint met een prachtige waterval hier lopen we langs en daarna nog een stuk naar beneden. Na de waterval begint een tocht door het park van ongeveer 2 uur. We krijgen een stok mee en de tocht begint.
We hebben twee gidsen mee die onderweg interessante dingen laten zien zoals wild groeiend kaneel, de basis voor tijgerbalsem en nog wat planten. Ook spinnen en slangen zijn schijnbaar te vinden in dit prachtige park alleen meldt 1 van de gidsen net te vaak dat er een spin/slang was voor de smaak van sommige personen. Buiten dat is het een prachtig park al had iedereen het wel groter/langer verwacht.

Hierna gaan we een stukje rijden naar het hoogste punt van Thailand. Het is maar enkele minuten lopen van de bus en daar staan we dan. We kunnen nu zeggen dat er we er geweest zijn maar verder is er weinig te zien. Hierna gaan we nog een korte route volgen waar een stel zeldzame bomen te vinden zijn. Na dit pad weer terug de bus in daarna is er spontaan nog de mogelijkheid om naar een tempel te gaan. Deze tempel is de afbeelding van de Whatsapp-groep van de reisgroep en onder andere om deze reden willen sommige mensen deze tempel graag bezoeken.

’S Avonds ontmoet iedereen elkaar weer, sommigen waren namelijk naar de jungle-flight gegaan. Dat is ziplinen over de jungle. Naar mijn persoonlijke mening lijkt dit achteraf leuker maar ach; wie niet waagt, wie niet wint. Tevens was het park door het vroeg boeken nu gratis, en je blijft toch een Nederlander.

Het is zondag en vandaag voetbalt PSV. In Thailand is de lokale tijd rond half 6 in de avond en met wat hulp van de gids Monique vinden we een Nederlands restaurantje waar de wedstrijd wordt uitgezonden. Ook Max Verstappen gaat net een wedstrijd rijden.
PSV speelt tegen FC Groningen en door toeval zit ik zelf langs een Groninger, dit is met een whisky cola nog erg gezellig. Gelukkig gaat het niet om de uitslag…. (PSV heeft slecht gespeeld en tegen 10 man van Groningen 0-0 gespeeld).
Daarna gaan we door voor nog een marktje en een terrasje. Je zou denken dat die markten inmiddels hartstikke saai worden maar zoals eerder vermeld is het merendeel van de groep vrouwelijk en die hebben altijd iets om te shoppen. De mannen lopen er dan achteraan lopen om slechte grappen te maken. Tevens zijn er ook een aantal mensen op stap geweest. Één jongen neemt een lokaal Thais product mee naar z’n kamer. Al is product wellicht een te objectief woord voor een vrouw.

Dag 11:

Voor de meeste begint de dag met een Thaise kookles. Deze besluit ik zelf over te slaan. Schijnbaar was het koken erg interessant en lekker al was het wel veel. Voor mij zelf is het dus even uitslapen en daarna ontbijten met een reisgenoot die ook het koken heeft overgeslagen.

We hebben pas aan het eind van de middag iets op de planning dus eigen indeling. Hierbij nog even de vermelding dat je wel de optie had om andere excursies te doen tegen betaling zoals fietsen. Echter hebben we daar geen trek in.

Zelf besluit ik om m’n tas te pakken en de stad in te trekken. Eerst wat drinken halen en daarna een willekeurige richting in. Onderweg lopen tussen de meest armzalige straatjes en wederom een groot contrast. Een wijk kan bouwvallen van huisjes hebben die spandoeken als beschutting gebruiken, en dan ineens midden in de wijk een villa. Uiteraard zie je ook om de zoveel meter een tempel. Echter is het zo wel mooi om de tempels te ‘ontdekken’. Je hebt immers geen idee wat je tegenkomt. Er zit ook nog een erg grote tempel bij met veel beelden voor de ingang. Verder kom je vanalles tegen, van ziekenhuis tot universiteit en andere bekende dingen. Wat verder ook erg indrukwekkend was, was dat er rijst is bij de McDonalds.

De terugweg loopt iets minder volgens plan. Het plan is om met een andere route richting het hotel te gaan en mocht het nodig zijn nog een tuctuc pakken. Deze andere route die ik heb genomen blijkt de rondweg te zijn waarvan je niet af komt. De paar afslagen die er zijn blijken telkens dood te lopen. Hoewel het nog steeds genieten is in de volle zon en naderhand met een muziekje in, besluit ik toch maar de weg te vragen. De man die ik het vroeg begint hard te lachen en zegt dat het nog ongeveer 25 minuten is, met fiets. Gezien ik al 3,5 uur aan het lopen ben en nog op tijd terug moet zijn besluit ik een taxi te pakken. Deze kost 200 baht wat voor een taxi daar best veel is, maar ja weinig keuze. De taxichaffeur is erg blij met deze nieuwe omzet en koopt meteen 5 loten en gaat even langs de weg z’n blaas legen. Al is dat laatste denk ik niet van blijdschap.
Eenmaal aangekomen bij het hotel is m’n shirt doorweekt van het zweet en m’n armen bruin. Maar wel weer een avontuur rijker. De spullen nog verzamelen en daarna met iedereen op naar de trein.

We gaan vanuit Chiang Mai met de trein naar Bangkok. Een rit van ongeveer 12 uur. In tegenstelling tot de NS is er hier gelukkig geen vertraging en begint deze rit per spoor. Het eten wat we meekrijgen is prima, de bedden waren krap maar verder erg comfortabel, al heeft niet iedereen een goede nachtrust. Eerst nog met de wakkere mensen gezellig praten en er wordt toevallig een kruiswoordpuzzel bijgepakt waar we met 8 man aan bezig zijn. Ook Monique doet vrolijk mee en komt erg los tussen de grappen en grollen van de groep. Persoonlijk kreeg ik er een ‘op-kamp-gevoel’ bij, sommige mensen in hoogslapers die nog meededen en sommige mensen die al lagen te pitten met het gordijntje dicht. Dit vergezeld met chips en cola. En wellicht zat er soms wat andere drank in de cola...                                                           
Roken lijkt bijna een thema te worden, maar hier is het interessante aan het roken dat het alleen op de toiletten mag. Alleen roken is saai, dus staan we met drie mensen op een kleine vierkante meter te roken waarvan eentje boven de pot. Erg knus.

Hoewel deze trein niet iets is om dagelijks te doen is het een hele leuke ervaring.

Dag 12:

Na een redelijke goede nachtrust komen we weer aan in Bangkok. Hier staat een aangename verrassing voor ons te wachten. We worden herenigd met de oude buschauffeur en busboy! En ook weer in onze vertrouwde bus. Dit voelt weer als thuiskomen.! We gaan eerst bij een hotel ontbijten en daarna op naar de badplaats Hua Hin.

In Hua Hin snel omkleden en op naar de warme zee. Even kort regen maar daarna begint de zon weer flink te schijnen. Het is een prachtig zandstrand, het water is niet erg helder maar wel heerlijk om in te zwemmen. Al is het wel oppassen voor rotsen. Een paar mensen krijgen hier wat wondjes, gelukkig fungeerden dan anderen weer als rots in de branding. Kei goed.

Daarna even door naar de twee zwembaden van het hotel. Eentje op de begane grond en de ander op het dak. Op het dak is een prachtig uitzicht over Hua Hin.

De dag erop gaan de meeste mensen naar huis en mede daarom wordt er nog met z’n allen samen gegeten bij een soort vis restaurant. Wederom bestaat er hier de mogelijkheid om rijst met kip te pakken, gek genoeg pakt niemand dit.

Sommigen gaan daarna naar de lokale markt. Zelf bezoek ik met een paar mensen het nachtleven van Hua Hin. We komen uit bij The walking street. Hier dansen schaarsgeklede vrouwen op straat om klanten naar binnen te lokken. Niet bepaald een slecht aanzicht.                                                            

Hoewel we met de verdere praktijken van deze dames niks te maken willen hebben, gaan we hier nog op een terrasje zitten met een lekker drankje. Een dame van onze groep wil nog aan haar schrijfkunsten maar kut genoeg blijkt dit niet mogelijk.                       

Wel kunnen we zien wat veel toerisme aantrekt in Hua Hin. Veel oudere mannen (denk 50-70) komen hier voor de charmes van jonge Thaise dames en we zien er dan ook genoeg samen dansen of op schoot zitten.

Na een tijdje willen we doorgaan naar een club maar dit is geen succes. In plaats daarvan wordt er rond 11 uur bij de lokale seven-eleven (Op vakantie in Thailand is de seven-eleven je beste vriend, gezien deze kleine supermarkten 24 uur per dagen open zijn) een paar drankjes gehaald en verkassen we naar het strand. Om daar op een rots te zitten en uitkijkend naar de golven de reis te bespreken. Zelf doet het me wat denken aan de film ‘The breakfast club’. Je ontmoet mensen waarmee je anders nooit om zou gaan maar hebt toch samen iets moois meegemaakt en bouwt zo samen een band op.

Na dit sentimentele gedoe gaan we terug naar het hotel om te slapen. Hoewel de avond anders gepland was, was het erg mooi.

Dag 13:

De laatste dag voor 17 van de 25 mensen. Voor mij staan er nog een aantal dagen op de planning.

Er staan geen excursies gepland al zijn er wel optionele excursies zoals snorkelen en boxen. De meeste mensen gaan naar het strand of het zwembad. Bij het strand is de mogelijkheid om paard te gaan rijden en dit wordt door sommige dames ook gedaan. Ook een jetski met een bananenboot staat tot de beschikking maar dit gaat toch niet door.

Het vertrek is pas om 20:00 dus kan er alsnog samen worden gegeten. Er wordt (net als de vorige dag) geproost op de groep en de reis en er is weer veel gezelligheid! Zelf heb ik nog even een korte speech gegeven en daarna wordt er gegeten en gedronken.

Na het eten terug naar het hotel waar de bus al klaar staat. Ook de laatste reisleiding Pannee gaat mee (van Monique hadden we in Bangkok al afscheid genomen). Bij het afscheid is weer is duidelijk hoe close de groep is en sommige kunnen het niet droog houden. Ze moeten toch echt gaan, and then there were eight.

Van de overgeblevenen is niet iedereen meer fit en met 6 mensen gaan we naar een markt toe. Hierna wordt de weg vervolgd naar een overdekt winkelcentrum waar buiten mijn nieuwe favoriete Thaise band optreedt: Lek Greasy cafe. Althans dat is denk ik de naam. De vrouwen gaan nog shoppen en de mannen pakken een biertje en luisteren naar de muziek. Grappig om te zien is dat van het publiek (een kleine 200 mensen) niemand drinkt of rookt. Wel heel veel telefoons om te filmen. Omdat we erg laat zijn (we komen immers maar toevallig langs) staan we redelijk ver achteraan. Gelukkig is dit niet zo erg want het stereotiep is waar. Wij als Europeanen staken met een kop boven de Aziaten uit.

Daarna met een tuctuc nog even naar de nightmarket waar weer veel souvenirs worden gehaald. Onderling nog een erg goede sfeer en er wordt gegrapt dat het nu eindelijk rustig is zonder de anderen.

Nadat iedereen z’n spullen heeft wordt er teruggelopen naar het hotel en is in slaap niet komen niet  moeilijk.

Dag 14:

Nog maar een paar dagen te gaan. En omdat dit een verlenging is staan er geen activiteiten op het programma. Er kan dus worden uitgeslapen en daarna rustig ontbijten met alle overgebleven mensen. Met een stel vertrekken we naar het strand wat zo’n 10 minuten lopen is.
Het is vandaag licht bewolkt, dit is niet erg gezien verschillende mensen er al rood uitzien van de dagen ervoor. Bij het strand relaxen op een ligbed en af en toe een duik nemen. Er is ook een snorkelset meegenomen maar veel interessants is er niet te zien, of je moet veel van zand en stenen houden.

Zelf heb ik het strand na een tijdje wel gezien en ga nog op avontuur uit. In Hua Hin staan diverse kraampjes die taxi-services naar toeristische plekjes aanbieden. Tempels hebben we inmiddels wel genoeg bezocht, gelukkig zijn er ook diverse natuurplekken te zien.
M’n keuze valt op het nationale park: Pala-U Waterfalls. Na wat onderhandelen over de prijs komen we uit op omgerekend €40, wat voor Thaise begrippen duur is maar nu nam ik dan ook alleen de taxi. Voor dit bedrag neemt de taxi je mee naar de watervallen, wat een uur rijden is, en blijft daar op je wachten totdat je terug wilt, en neemt je dan ook mee terug. Eerst m’n rugzak en wandelschoenen gepakt en we zijn vertrokken.

Onderweg met de chauffeur praten, genaamd Tore, die nog aardig Engels spreekt gezien hij het alleen van toeristen heeft geleerd. Hij is boedhist en vertelde over de tijd dat hij monnik is geweest.
Bij de altaren langs de weg wordt getoeterd. In Nederland krijg je hiervoor een fikse boete, hier betekent het goed geluk. Goed geluk kan hij wel gebruiken want z’n sport is jagen.              
Onderweg staat er een bord ‘Caution, wild elephants’. Jammer genoeg/gelukkig zijn we geen olifanten tegengekomen.

Aangekomen bij het park nog een kleine entree betalen en toen kon ik naar binnen. Het park staat bekend om z’n vlinders en het is snel duidelijk waarom. Al rond het beeld voor het park vliegen een stuk of 50 vlinders rond.
Het park bestaat uit 16 niveau’s en tot de 5e is er een pad. Het pad bestaat al snel uit over rotsen klauteren, vasthouden aan laaghangende takken en gebukt onder boomstronken door. Dan met een touw een paar meter naar beneden om vervolgens langs een rotsenwand te gaan en vasthouden aan touwen. Onderweg prachtige watervallen en er waren verschillende mensen aan het zwemmen, tussen de vissen. Tore vertelde later nog dat hij hier soms met z’n kinderen naar toe gaat voor een dagje uit en lekker te zwemmen. Na nog wat klimmen kom ik een paar Nederlanders tegen die besluiten te gaan pootje baden.
Zelf ga ik door naar de 5e verdieping waar het pad ophoudt. Hier ben ik koppig genoeg om zelf nog hoger proberen te komen en dit lukt aardig. Bij een mooi uitzichtpunt op een rots midden in de rivier gaan zitten om even bij te komen en te genieten.
Er is nog tijd genoeg om verder maar gezien ik alleen ben, en er met de telefoon geen bereik is, besluit ik weer terug te gaan.
Bezweet beneden aangekomen en toen weer terug naar Tore die in de taxi een filmpje zit te kijken.

’S Avonds opfrissen en voor de laatste keer uit eten met mensen van de groep. Of in ieder geval de laatste keer in Thailand, gezien er tijdens de vakantie al sprake was over een reünie.
We zijn het nog niet afgeleerd dus pakten we nog een marktje, al is het nu meer voor de gezelligheid. Na de markt nog even door the walking street lopen zodat iedereen dat is mee kan maken.

Dag 15:

De laatste dag in Hua Hin en voor de overgebleven mensen ook de laatste dag. Voor mij nog een vervolg naar Bangkok. Om 13:00 word ik opgehaald door een busje.
Eerst nog relaxen bij het dakzwembad en gezellig lullen. Er zijn erg veel wolken maar daarna toch nog lekker weer.
Daarna voor de zoveelste keer de spullen inpakken en met de koffer wachten in de lobby. Afscheid nemen van de groep en dan op weg naar Bangkok.

De rit naar Bangkok is ongeveer drie uur. De chaffeur spreekt amper Engels maar is verder prima. Onderweg stoppen om samen een peukje te doen en hallo zeggen tegen een erg verlegen jong Thais meisje. Met m’n geweldige Thais ‘Sabai-die-mai?’  (hoe gaat het?) wordt ze nog meer verlegen en loopt snel aan de hand van d’r moeder door. Verder bestaat de rit vooral uit nuttig zijn, de gehele rit aan dit verslag gewerkt want ondertussen loop ik een week achter. Helaas heb ik het niet het geheugen van de eerder bezochte olifanten maar met wat aantekeningen gaat het prima.

Het laatste hotel in Thailand is het luxueuze Grand China Hotel, met 25 verdiepingen, een Starbucks en klein winkelcentrum in het hotel. De piccolo bracht m’n koffer naar de kamer en na een fooi van 20 baht (€0,50) wil hij me overal meehelpen en heeft hij samen met twee collega’s de weg gewezen in Bangkok.

Op m’n planning staat het Hardrock Café. Gezien ik nu de stad op eigen houtje wil verkennen, wordt alleen gebruikt gemaakt van de benenwagen en dit is een wandeltocht van ongeveer 45 minuten. Onderweg nog langs het paleis waar we bij het begin van de reis ook geweest zijn. De tocht van 45 minuten wordt verlengd met 15 minuten zoeken en toen bleek het Hardrock Café via een zijstraat te bereiken zijn.
Het is omsingeld oor Thaise tienermeisjes. Hoewel ik dit een erg warm welkom vind blijkt er nog een bekende Thaise artiest te komen. Eerst nog een aankoop in de shop gedaan en daarna de weg naar het restaurant vervolgd voor een heerlijk biertje, pulled pork en beef briskets.

Inmiddels heeft de dag lang genoeg geduurd en is het fijn om in een tuctuc terug naar het hotel te zitten. Het hotel beschikt ook over een uitzicht op de 25e verdieping en deze besluit ik spontaan te bezoeken. Met m’n korte broek, rugzak op en een sigaret in m’n mond gaat de lift op de 25e verdieping open en blijkt het een erg sjiek restaurant te zijn. Live klassieke muziek en glazen wijn waarvan je een TV kan kopen. Het is leeg en 3 obers in pak komen enthousiast op me af om me een tafel aan te bieden. Toen het eenmaal duidelijk werd dat dit niet echt mijn type tent was, zeggen ze nog heel sociaal dat ik rustig rond kon lopen. Beleefdheid op hoog niveau.
Na dit gedaan te hebben is het volgende bezoek de hotelkamer en hier is het bed een welkom aanzicht.

Dag 16:

De enerlaatste dag van de vakantie en het is erg zwaar wakker worden. De vermoeidheid van de reis begint nu aan te komen. Het is zonde om in het hotel te blijven dus toch maar weer op pad. Eerst ontbijten in een luxe zaal waar wederom erg veel personeel te vinden is. Net als China is ook dit hotel erg massaal met mensen.

Vandaag naar Khao San Road, de backpacker street. De wandelschoenen moeten zichzelf terug verdienen dus ook vandaag wordt er gelopen. Erg interessant om door Bangkok te lopen en te zien hoe mensen leven. Onderweg wel oppassen voor laaghangende elektriciteitskabels anders stoot je hier zo je hoofd tegen.

Na een wandeling van een klein uur ben ik op de bestemming aangekomen. De straat bruist echt van leven, veel kleine kraampjes maar ook massage-salons en alle grote fastfood ketens zijn aanwezig. Verrassend genoeg ook veel backpackers.
M’n kleren begonnen aardig op te raken dus koop ik nog een Nike shirt en twee Calvin Klein onderbroeken voor totaal 10 euro, hartstikke echt natuurlijk.
Daarna water halen bij één van de seven-elevens, in de straat zijn deze soms praktisch buren. De zijstraatjes van Khao San Road zijn ook erg interessant, het aanbod om een schorpioen te eten heb ik afgeslagen.

Om toch maar een soort van bestemming te hebben, besluit ik door te lopen naar de dierentuin. Onderweg een zakje ananas gehaald bij een kraampje op straat om toch de vitamines binnen te krijgen.
Na een flink eind lopen, en één of twee verkeerde afslagen, wordt de dierentuin bereikt. Ik ben niet in de stemming om aapjes te gaan kijken dus wordt de weg snel vervolgd. Op een begeven moment zijn er veel Chinezen die één kant op gaan onder leiding van hun gids. Als echt kuddedier heb ik dit even gevolgd en komen we uit bij een regeringsgebouw waar een militaire oefening gaande is. Er is niemand om te lachen om de woordspeling ‘Deze rakkers zijn echt thaai’, dus doe ik dit maar opnemen.

Na ongeveer 4 uur in totaal lopen worden de benen toch wel moe, gelukkig is er een McDonald’s in de buurt om ook de nodige vetten binnen te krijgen. Hier krijgen trouwens ook een stel kinderen huiswerkbegeleiding, wel simpel belonen zo.

Met een tuctuc terug naar het hotel voor een kort dutje en dan op naar het volgende, Thai boksen kijken. Helaas zijn hier geen spannende verhalen over. Het is zaterdag en elke zaterdag zijn er twee tijden om Thai boksen te gaan kijken, mooi dacht ik. Echter blijkt het vandaag een Boedhistische feestdag te zijn en gaat het niet door. Dan maar weer naar Khao San Road voor een pilsje en genieten van al het bekijks.

Dag 17:

Wederom zwaar wakker worden en dan voor de laatste keer deze vakantie de koffer inpakken en uitchecken. De vlucht is pas om 01:50 de volgende dag en de taxi staat klaar om 22:00, de hele dag nog de tijd dus.

Voor de laatse dag heb ik m’n mooiste shirt aangetrokken, namelijk m’n PSV shirt. Sommige lokale mensen herkennen dit en spreken over Roet fan Nieschtelrooi.
De benenwagen is nog niet leeg en brengt me bij een groot overdekt winkelcentrum. Dit is tevens ook veels te duur dus wordt er weer doorgelopen. Het broodje bij de Subway iets later is niet te duur.

Ze hebben in Bangkok een skytrain en deze moet natuurlijk geprobeerd worden. Leuk om is gedaan te hebben.
De skytrain bracht me naar het Victory Monument, wat waarschijnlijk een heel mooi verhaal heeft maar zonder gids maakt het weinig indruk.
Gezien er voor de laatste dag geen bezienswaardigheden of activiteiten op m’n planning staan besluit ik naar een shopping mall met 20 verdiepingen te gaan die gepromoot werd bij het hotel. Deze mall blijkt al 7 maanden dicht te zijn.

Weer naar Khao San Road waar het altijd goed vertoeven is. Een whisky cola pakken en kijken naar de vrije trainingen van Max Verstappen. Daarna nog een Thaise massage van een uur om de spieren weer los te krijgen.
Nu zonder dingen op de planning is het eigenlijk wel genoeg geweest maar het duurt nog een aantal uur voor de rit naar het vliegveld, dus dan maar een terrasje en kijken naar de voorbijgangers. Door de regen naar binnen verkast en daar begint even later live muziek op 3 meter afstand. Er is wifi dus kan er flink geappt worden.
Daarna de tuctuc naar het hotel, onderweg wordt er nog een pussy show aangeboden maar dit aanbod sla ik af.

Ik word op tijd opgehaald door een persoonlijke taxi en de chaffeur wil samen nog een paar selfies nemen. Een paar uur op het vliegveld ronddolen en het vliegtuig in voor een vlucht van 12 uur.

Dan is de terugtocht helaas een feit, al is Brabant straks weer zien en horen een erg schon vooruitzicht.

Slot:

Mocht het nu nog niet duidelijk zijn, de reis was geweldig, prachtig, adembenemend, onvergetelijk en ook nog is verschrikkelijk gezellig. Het is er eentje voor de boeken maar daarom ook dit verslag. De reisgidsen waren geweldig (Niet zoals Pannee zou uitspreken: Miesserre Mieserre Miesserre) en de groep was uitermate tof!

Ten slotte, KopKuunkrab Thailand! (fonetisch zo in ieder geval).